بررسی فرآیندهای انتقال و پخشیدگی هیدرودینامیکی بر رواناب حوضه (مطالعه موردی: حوضه آبریز کامه در استان خراسان رضوی)

در گذشته هیدروگراف واحد لحظه ای ژئومورفولوژی به عنوان ابزاری برای تولید هیدروگراف سیل از بارندگی پیشنهاد شده بود. اما امروزه با کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی از هیدروگراف توزیع مکانی که شبیه هیدروگراف واحد ژئومورفولوژی است، استفاده می شود. در این تحقیق براساس مفهوم هیدروگراف واحد مکانی مدلی برای تخمین پاسخ حوضه بیان می شود و تعیین می شود که چگونه اندازه حوضه و متغیرهای مکانی هیدرودینامیکی از قبیل سرعت موج و ضریب پخشیدگی به عنوان فرآیندهای انتقال و پخشیدگی هیدرودینامیکی بر رواناب حوضه موثرند. پارامتر w برای مقایسه کمی این فرآیندها تعریف می شود. شبیه سازی براساس اندازه های مختلف حوضه و توزیع مکانی مختلف پارامترهای هیدرودینامیکی صورت می گیرد. نتایج نشان داد که چنانچه ضرایب پخشیدگی هیدرودینامیکی معادل صفر باشد، فقط مکانیزم ژئومورفولوژی حوضه حاکم خواهد بود. در این صورت انتقال خالص صورت می گیرد و شکل هیدروگراف بدون تغییر به پایین دست انتقال می یابد و در این حالت هیدروگراف رواناب می تواند از منحنی مدت- مساحت به دست آید. چنانچه ضریب پخشیدگی افزایش یابد، شاخه نزولی هیدروگراف نرم تر شده و هیدروگراف به سمت چپ متمایل می شود و دبی پیک هیدروگراف کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

پخشیدگی هیدرودینامیکی ، GIS ، ژئومورفولوژی ، رواناب ، سرعت موج