شناسایی و اولویت بندی عوامل بازدارنده موثر برکرسی های نظریه پردازی بر اساس دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه

هدف: هدف این تحقیق، واکاوی عوامل بازدارنده موثر بر کرسی های نظریه پردازی، نقد و مناظره علمی به عنوان یکی از راهکارهای ساختاری آموزش عالی کشور در حوزه علوم انسانی و دینی برای تولید علم در دانشگاهها و اولویت بندی آنها بر اساس دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم بوده است. روش: روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری شامل کل اعضای هیئت علمی بود که ۱۲۰ نفر ازآنان به شیوه تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه محقق ساخته با پایایی ۸۹/۰ بر مبنای مقیاس درجه بندی ۵ سطحی لیکرت جمع آوری شد. یافته ها: به ترتیب عوامل فرهنگی، عوامل مربوط به سیاستگذاری نظام نظریه پردازی، ساختاری- اداری، نحوه ارائه خدمات پژوهشی و عوامل انگیزشی در نظریه پردازی نقش بازدارندگی دارند وتفاوت میزان شدت بازدارندگی عوامل مختلف مورد مطالعه، با اطمینان ۹۹/۰ معنادار است. از دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، عوامل فرهنگی مهم ترین، عدم حمایت سازمان یافته از نظریات ارائه شده موثرترین و عدم شناخت نخبگان از اهداف و ساختار کرسی های نظریه پردازی کم اثرترین بازدارنده ها در مقابل نظریه پردازی شناخته شدند.نتیجه گیری: مهم ترین چالش پیش روی نظریه پردازی در دانشگاهها، فرهنگ سازی، ایجاد و نهادینه کردن روحیه تحقیق، تعاون، همکاری و تسهیم دانش و فعالیتهای تیمی به عنوان برایندی نرم، پیچیده و طولانی است.

کلیدواژه ها:

نظریه پردازی ، نقد و مناظره علمی ، عوامل بازدارنده ، هیئت علمی ، اولویت بندی