استلزامات نظریه «ماهیت استرشادی فطری زندگی اجتماعی» در تمدن سازی اسلامی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 124

فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_KSIU-20-68_004

تاریخ نمایه سازی: 27 دی 1400

چکیده مقاله:

هدف: مسئله اصلی این است که مبنای زندگی اجتماعی چیست و چه استلزاماتی بر تمدن سازی اسلامی دارد؟ نوشتار حاضر کوشیده است با بررسی نظریه های قدیمی و رایج مدنی بالطبع بودن آدمی در دیدگاه حکمای گذشته، با ارائه نظریه جدید «ماهیت استرشادی» حیات اجتماعی آدمی، استلزامات آن را در تمدن سازی اسلامی بررسی نماید. روش: مقاله حاضر بر روش نظریه بنیادین است و معتقد است نظریه ها همراه با زمینه های فرهنگی، بر مبانی نظری خاصی استوار بوده و استلزاماتی خاص دارند. یافته ها: بر اساس این نظریه، اقتضای حکمت الهی تجهیز و آماده سازی فطری بشر برای هدایت جویی و رشد است و چنین غایتی به مثابه غایت فعل الهی در خلقت آدمی و زندگی اجتماعی وی نیز بازتاب دارد. چنین نگاهی به ماهیت زندگی اجتماعی، مستلزم آن است که تمدن سازی مطلوب می بایست مبتنی بر هدایت و رشد بوده، با محوریت هادیان الهی و مشارکت متعهدانه شهروندان در این امر صورت پذیرد و چنین تمدنی، در تمدن سازی موعود الهی نیز رقم خواهد خورد. نتیجه گیری: تمدن سازی اسلامی بر اساس مبنای جامعه شناختی می بایست امام محور باشد.

نویسندگان

غلامرضا بهروزی لک

دکترای علوم سیاسی، دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم(ع)

علی رجب زاده

دانشجوی دکترای علوم سیاسی دانشگاه تهران