واکاوی تجارب والدین فرهنگی از آسیب های دانش آموزان در دوران قرنطینه

این پژوهش کیفی و از نوع پدیدارشناسی بود، که با هدف واکاوی تجارب والدین فرهنگی از آسیب های وارده بر دانش آموزان در دوران قرنطینه و آموزش مجازی انجام شد، مشارکت کنندگان دبیران و آموزگارانی بودند که حداقل یکی از فرزندان آنها دانش آموز بوده و در سال تحصیلی ۱۴۰۰- ۱۳۹۹به شیوه مجازی در مدارس شهر شیراز به تحصیل اشتغال داشتند و واجد تجارب زیسته ای در این مورد بودند، مشارکت کنندگان نهایی با استفاده از نمونهگیری هدفمند با معیار اشباع نظری انتخاب شدند، در مجموع با ۱۶ نفر از والدین فرهنگی مصاحبه هایی نیمه ساختار یافته با استفاده از ظرفیت شبکه های مجازی و تلفن همراه صورت گرفت، در تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل مضمون استفاده شد، جهت بررسی اعتبار داده ها از روش بازبینی توسط مشارکت کنندگان و توافق بین دو پژوهشگر استفاده شد. ملاحظات اخلاقی شامل عدم دریافت و افشای مشخصات مشارکت کنندگان، محرمانه ماندن اطلاعات، حذف فایل های صوتی و متنی پس از یادداشت، رعایت و به اطلاع مشارکت کنندگان رسید. در نهایت ۵۴ مضمون پایه شناسایی گردید، در مرحله دوم، بر اساس مضامین پایه شناسایی شده، دسته بندی کلی تری انجام و مضامین پایه در قالب هفت مضمون سازماندهنده طبقه بندی گردیدند. نتایج نشان داد آسیب های ناشی از قرنطینه و آموزش های مجازی در هفت طبقه به عنوان مضامین سازمان دهنده شامل: آسیب های روحی و روانی، افزایش کج رفتاری، آسیب جسمی، کاهش مهارتهای تحصیلی، کاهش انواع مهارت ارتباطی و آسیب فرهنگی اجتماعی قابل دسته بندی هستند.

کلیدواژه ها:

کرونا ویروس ، والدین فرهنگی ، آسیب ها ، دانش آموزان ، آموزش مجازی