پیش بینی حل تعارض در افراد متاهل بر اساس حمایت اجتماعی ادراک شده و رضامندی زناشویی با میانجیگری سرمایه های روان شناختی

مقدمه: زوجین بر اساس آموخته ها، تجارب و شناخت های زیربنایی خود، دارای سبک های خاصی از حل تعارض هستند. امروزه رضایت زناشویی در زندگی مشترک، به یکی از اصلی ترین دغدغه های زوجین تبدیل شده است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین رضایت زناشویی، حمایت اجتماعی ادراک شده و حل تعارض در زوجین بر اساس نقش میانجیگر سرمایه های روان شناختی بود. روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر، تمام افراد متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای تهران شمال، تهران جنوب، تهران مرکز، تهران غرب، تهران شرق و علوم تحقیقات در سال ۱۳۹۷ بود. به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای ۲۷۰ نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس رضامندی زناشویی افروز (۱۳۸۷)؛ مقیاس چندوجهی حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (۱۹۸۸)؛ پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران (۲۰۰۷) و پرسشنامه حل تعارض مک کللان (۱۹۹۷) بود. یافته ها: نتایج نشان داد ضریب مسیر مستقیم بین سرمایه روان شناختی و حل تعارض مثبت و در سطح ۰۱/۰ معنادار بود. ضریب مسیر غیرمستقیم بین رضایت زناشویی و حل تعارض با میانجیگری سرمایه های روان شناختی مثبت بود. ضریب مسیر غیرمستقیم بین حمایت اجتماعی ادراک شده و حل تعارض با میانجیگری سرمایه های روان شناختی مثبت بود. نتیجه گیری: از نتایج پژوهش حاضر به طورکلی می توان چنین نتیجه گرفت که زوجین رضامند از میزان بالای سرمایه اجتماعی برخوردارند که با فراهم آوردن احساس امنیت و نظام اخلاقی، ارزشی و هنجاری مشترک، و رضامندی زناشویی را افزایش می دهد.و بدین صورت سرمایه روان شناختی زوجین را ارتقا می دهد.