بررسی فلوریستیک منطقه شمال بادرود، استان اصفهان

تحقیق حاضر معرفی فلور، شکل رویشی، تحلیل پراکنش جغرافیایی (کورولوژی) پوشش گیاهی منطقه شمال بادرود است که ساختار گونه ای و انواع شکل های رویشی و پراکنش جغرافیایی گیاهان این منطقه را بررسی می کند. این منطقه بیابانی در ۳۰ کیلومتری شمال شهرستان نطنز و در ارتفاع ۹۴۶ متر تا ۱۰۲۱ متر واقع، از دو بخش اصلی شامل تپه های شنی و دشت های سنگریزه ای تشکیل شده است. در مجموع، ۶۳ گونه متعلق به ۴۹ جنس و ۱۵ خانواده در منطقه ثبت شد که ۱۱ گونه به رده تک لپه ای ها و ۵۲ گونه به رده دولپه ای ها تعلق داشتند. اغلب گونه های شناسایی شده به خانواده های Asteraceae (۲/۲۲ درصد)، Chenopodiaceae (۰/۱۹ درصد)، Poaceae (۹/۱۵ درصد)، Brassicaceae (۳/۱۴ درصد) و Boraginaceae (۵/۹ درصد) تعلق داشتند. جنس های Astragalus، Salsola، Seidlitzia و Stipagrostis هر کدام با ۳ گونه بیشترین حضور را در منطقه نشان می دهند. تروفیت ها با ۶۷/۶۶ درصد شکل رویشی غالب منطقه را تشکیل می دهند و همی کریپتوفیت ها با ۸۷/۱۵ درصد، کامئوفیت ها با ۵۲/۹ درصد و فانروفیت ها با ۹۳/۷ درصد به ترتیب در رده های بعدی قرار دارند. تحلیل پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه نشان داد که گونه های ایرانی-تورانی با ۱۴/۵۷ درصد رویش غالب منطقه، گونه های ایرانی-تورانی/صحارا-سندی۶۳/۲۰ درصد، ایرانی-تورانی/صحارا-سندی/مدیترانه ای ۳۵/۶ درصد، ایرانی-تورانی/مدیترانه ای ۱۷/۳ درصد، گونه های جهان وطن ۱۷/۳ درصد، گونه های ایرانی-تورانی/اروپا-سیبری/مدیترانه ای ۱۷/۳ درصد، صحارا-سندی/مدیترانه ای ۵۹/۱ درصد و ایرانی-تورانی/صحارا-سندی/صحارا-عربی ۵۹/۱ درصد از رویش های ناحیه را به خود اختصاص داده اند. در این منطقه گونه های Pterochaenia stewartii ،Reicharidia orientalis و Silene arenosa شناسایی شد که برای نخستین بار از استان اصفهان گزارش می شوند.

کلیدواژه ها:

اصفهان ، بادرود ، پراکنش جغرافیایی (کورولوژی) ، شکل زیستی ، معرفی فلور