ارائه مدلی ساختاری برای تبیین همدلی در دانشگاهها (بررسی تاثیر معنویت، سرمایه اجتماعی و حکمرانی خوب)

همدلی یعنی داشتن احساس مشترک با دیگران، که این امر محصول توسعه اعتماد در جامعه است. موضوعی که در مبانی دینی تاکید زیادی بر آنها صورت پذیرفته است. این پژوهش با هدف ارائه مدلی کمی برای تبیین عوامل موثر بر همدلی انجام شد. روش: برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای اس.پی.اس.اس-۱۹ و لیزرل-۸۸۰ استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه، دانشجویان پنج دانشگاه قم بودند که به شیوه تصادفی ساده و در دسترس، ۴۰۰  نفر در این پژوهش مشارکت کردند. پرسشنامه ای با طیف پنجگانه لیکرت که از منابع معتبر برای طراحی آن استفاده و روایی آن با نظر اساتید به تایید رسیده بود، توزیع و به روش خودگزارشی تکمیل شد. پایایی ابزار با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برای بخشهای مختلف محاسبه شدکه نشان دهنده مطلوبیت مناسب ابزار بود. مدل پژوهش با روش مدل معادلات ساختاری آزمون شد. یافته ها: نتایج ضمن برازش خوب برای مدل، نشان داد که به جز یک فرضیه، بقیه فرضیه های پژوهش مورد تایید واقع شدند و معنویت به همراه سرمایه اجتماعی در توسعه همدلی ملت و دولت ایفای نقش می کنند. در همین راستا پیشنهادهای کاربردی برای دولت و ملت در راستای توسعه همدلی ارائه شد.

کلیدواژه ها:

همدلی ، معنویت ، سرمایه اجتماعی ، حکمرانی خوب