بررسی راهکارهای زنده سازی هویت محلی با رویکردحفظ هویت واحدهای مسکونی در محله های شهری و تحلیل "هویت کالبدی" شهر

با اینکه نظر به ویژگی های زندگی امروز، وابستگی افراد به قلمرو سکونتی آنها کاهش یافته، اما نیاز اهمیت طراحی محله زندگی همچنان در نظریات توسعه پایدار موردتوجه است. رابطه هویت به مثابه بخشی از احراز حس بودن و تعلق از ضرورتهایی میباشد که لازم است در طراحی محیطهای سکونتی موردتوجه قرار گیرد. این نوشتار احیاء هویت محلی را در شهر امروز در راستای حفظ هویت واحدهای مسکونی طرح مینماید که شناخت عناصر موثر در ایجاد حس تعلق به مکان، به منظور راهکاری جهت حفظ هویت واحدهای مسکونی در محله شهری است. هم چنین پیشنهاد میشود به منظور جامع نمودن روش برداشت از بافت شهری، آن را با نظریه ساخت اصلی ترکیب نمود. حاصل این ترکیب، فرآیندی جامع برای مطالعه شخصیت (هویت کالبدی) شهرها فراهم میکند. فرآیند حاصل را میتوان به منظور انتخاب بخشی از شهر که دارای اکثر صفات و خصوصیات کالبدی موجود در کل شهر است بکار برد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی، بر مبنای استدلال منطقی و با استفاده از راهبرد ترکیبی (کیفی -کمی) است. بر اساس تحلیلها، در فرایند ادراکی از هویت، دو مرحله »بازشناسی « و »تشخص « اهمیت دارد. باتوجه به شرایط خاص و نیازمندیهای حوزه های مسکونی معاصر و قدیمی، اصلیترین فرصتها و راهکارهای احیاء هویت محله ها و تقویت پایداری آنها بر اساس جداول تحلیلی سنوات به صورت ده راهکار ارائه شده است. ویژگیهای کالبدی است که یک شهر را یگانه، متمایز و متفاوت میکند.

کلیدواژه ها:

هویت محلی ، حس تعلق ، واحد مسکونی ، محله شهری.