موزه کودک عاملی موثر در خلاقیت دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر خوی

امروزه کودکان به واسطه زندگی در شهرهای بزرگ با تکنولوژی پیشرفته، نیاز به محیطی دارند تا تمام حواس پنجگانه آنها را درگیر کند. بدین منظور، کاربری موزه کودک مدنظر است. آموزش در موزه به عنوان فضای آموزشی- فرهنگی از قرن بیستم مطرح است تا تمام گروه ها بتوانند بهره گیرند؛ بنابراین، موزه ها از مفهوم محل نمایش آثار، به مکان پرورش استعدادها و تجربه عملی علوم بدیع که ذهن انسان را به چالش بکشد، تبدیل می گردد. ضرورت موزه کودک به نقش مکمل مدارس، اهمیت آموزش و نیاز روزافزون جامعه به کودکان برای پیشرفت و استقلال است. کودک نقش اصلی شکل دهنده کالبد فضای موزه است. هدف، ارتقاء خلاقیت کودکان به واسطه این محیط است. روش تحقیق، به صورت کمی، توصیفی، تحلیلی و همبستگی، پیرامون مبانی تحقیق، در قالب پرسشنامه خلاقیت تورنس برنامه ریزی گردیده است. محدوده تحقیق منحصر به شهر خوی است و پرسشنامه طبق جامعه آماری، شامل دانش آموزان پیش-دبستان و دبستان شهر خوی و نمونه به صورت تصادفی از میان دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر، از منظر مربیان، بررسی میگردد. طبق یافته ها، فراهم سازی این فرصت نیازمند شناسایی مولفه های مرتبط از میان پژوهشهایی است که با این نگاه به موضوع پرداخته اند. طبق نتایج پرسشنامه، درصد بالایی از کودکان علیرغم برخورداری از قوه خلاقیت، به علت عدم پرورش و آموزش اصولی در یادگیری، از خلاقیت کم و متوسطی برخوردارند. در حال حاضر کشور ما با کمبود این فضاها روبرو است. بایستی این خلاء با ایجاد محیطی پویا و ایدهآل برای برقراری ارتباط با کودکان، شناخت و پاسخ به نیازهایشان که بتوانند از یادگیری لذت برند، پر شود.

کلیدواژه ها:

موزه ، کودک ، موزه کودک ، خلاقیت.