ارزیابی تاثیر کیفیت فضاهای عمومی بر میزان حضورپذیری اجتماعی بانوان در فضاهای شهری (نمونه موردی خیابان ۴۵ متری و ۳۰ متری شهر قدس)

زنان در گذشته و در اکثر جوامع، تنها محدود به حوزه خصوصی بودند و اجازه حضور و فعالیت در حوزه عمومی را نداشتند. در نتیجه حوزه عمومی، حوزهای مردانه تلقی میشد و حضور زنان در آن یک استثنا به حساب می آمد. لیکن با تغییر روابط و نقشها و به تبع آن تغییر در گفتمان جنسیتی؛ زنان توانستند به عرصه عمومی وارد شده و به فعالیت در آن بپردازند. هدف از انجام چنین پژوهشی ارزیابی تاثیر کیفیت فضاهای عمومی بر میزان حضورپذیری اجتماعی بانوان در فضاهای شهری (نمونه موردی خیابان ۴۵ متری و ۳۰ متری شهر قدس) است. برای نخستین بار از روش بهترین بدترین (BWM) که یک روش ابداعی سال ۲۰۱۵ و آخرین روش از سری روشهای تصمیم گیری چندمعیاره (MCDM) است استفاده شد. تطابق بسیار خوب این روش با روش تحلیل شبکهای (ANP) و نتایج استوارتر این روش منتج به نتایج بسیار خوبی گردید. نتایج روش بهترین بدترین، ذا تاسازگار است و نشان داد که عدم درک و رعایت حقوق عابران پیاده از جانب رانندگان، و توقف افراد مزاحم در مسیرهای پیاده و عدم وجود گشت منظم و مداوم نیروی انتظامی و هجوم اتومبیل و تداخل حرکت سواره در رتبه های اول تا سوم علل مهم و تاثیرگذار بر کیفیت فضاهای عمومی بر میزان حضورپذیری اجتماعی زنان در شهر قدس گردیده است.

کلیدواژه ها:

فضای عمومی ، روش بهترین بدترین ، BWM ، امنیت ، شهر قدس