طراحی اقلیمی بناها در معماری سنتی ایران : اقلیم گرم و خشک

معماری بومی مناطق مختلف ایران، حاکی از این است که معماران سنتی به شناخت شرایط ا قلیمی-محیطی و کاربرد مصالح در راستای بهبودشرایط آسایش حرارتی کاربران فضا با حداقل مصرف انرژی آشنایی داشتند. معماری سنتی ایران، توجه ویژه ای به خصوصیات محیطی،اقلیمی و فرهنگی در راستای بهبود شرایط هوای داخل فضاها داشته است که از عوامل بهینه سازی و کاهش مصرف انرژی می باشد. در اینبین، مناطق مرکزی ایران با دارا بودن شرایط سخت آب و هوایی و وسعت زیاد، از نواحی حائز اهمیت می باشند. این تحقیق، به بررسی اصولو ویژگی های ساختمان های سنتی اقلیم گرم و خشک - که سبب کاهش مصرف انرژی است- می پردازد.

کلیدواژه ها:

اقلیم گرم و خشک ، کاهش مصرف انرژی ، معماری سنتی ایران