بررسی رابطه میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی و انزوای اجتماعی

با وجود محیط اشباع شده رسانه، استفاده از رسانه به بخش مهمی از زندگی روزمره مردم تبدیل شده است. انزوای اجتماعی به معنای فقدان یا ضعف اتصال های فرد با سایر افراد، گروه (ها) و جامعه اگرچه پدیده ای جدید تلقی نمی گردد، ولی به نظر می رسد که با تحولات عظیم در عصر جدید به طور چشم گیری افزایش یافته است و دانشجویان با توجه به نقطه حساس سنی یکی از مهم ترین این اقشار هستند. تحقیق حاضر به منظور تعیین رابطه میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی و انزوای اجتماعی در بین دانشجویان صورت گرفت است. روش تحقیق از نوع پیمایش می باشد و جامعه آماری تحقیق، کلیه دانشجویان دانشگاه ازاد اسلامی واحد یزد در زمان مطالعه بودند که به شیوه طبقه ای، انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. اعتبار ابزار پژوهش از نوع محتوایی بوده و برای سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. براساس یافته های پژوهش، میانگین انزوای اجتماعی در بین پاسخگویان کمتر از متوسط نظری بوده است و همچنین بین میزان استفاده از رسانه های جمعی و میزان انزای اجتماعی رابطه معنی داری وجود داشت. ولی بین جنسیت، رشته تحصیلی، محل سکونت، مقطع تحصیلی، سن و میزان استفاده از اینترنت (اعتیاد اینترنتی) با میزان انزوای اجتماعی دانشجویان رابطه معنی داری وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

انزوای اجتماعی ، شبکه اجتماعی ، ارتباطات ، ارتباط جمعی ، ارتباطات رودرو