سنجش میزان تاثیر خودآموزی و بازدهی آموزش مجازی مبتنی بر سیستم مدیریت یادگیری LMS در بین دانشجویان کارشناسی دانشکده شهید مطهری

هدف از این پژوهش، سنجش میزان تاثیر خودآموزی و بازدهی آموزش مجازی مبتنی بر سیستم مدیریت یادگیری LMS در بین دانشجویان دانشکده شهید مطهری است. جامعه آماری پژوهش، تمامی دانشجویان دوره کارشناسی سال ۱۳۹۹ به تعداد ۳۰۰ نفر را تشکیل می دهد. حجم نمونه براساس جدول کرجسی و مورگان تعداد ۱۲۰ بود. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده صورت گرفته است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردیده است. که مورد تایید خبرگان سیستم مدیریت یادگیری می باشد. روایی پرسشنامه کاملا تایید شده می باشد و پایایی آنها با روش آلفای کرونباخ ۰/۹۷ به دست آمد. همه تجزیه و تحلیل های صورت گرفته در این پژوهش با نرم افزار spss صورت گرفته است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که ضریب همبستگی نشان می دهد بین خودآموزی و بازدهی آموزش مجازی و سیستم مدیریت یادگیری رابطه معناداری وجود دارد. P<۰.۰۵. ننایج ساختاری نشان داد که قابلیت های سیستم مدیریت یادگیری با ضرایب مسیر ۰/۷۹ و ۰/۵۸ به ترتیب ۶۲ و ۳۲ درصد ازواریانس خودآموزی و بازدهی آموزش مجازی را تبیین می نماید.

کلیدواژه ها:

خودآموزی ، بازدهی آموزش مجازی ، سیستم مدیریت یادگیری ، دانشکده شهید مطهری