پدیدارشناسی در ژئومورفولوژی

پارادایم پدیدارشناسی از دستگاه معرفتی تاویلی، توسط گیلبرت ژئومورفولوژیست آمریکایی در دانش ژئومورفولوژی قبل از هوسرل به دنیای علمارائه شد. گیلبرت به نوعی ارتباط بین مسالهای که پژوهشگر به آن می پردازد و نتیجه ای که وی به آن دست می یابد، اعتقاد دارد. بدین معنی که درمسئله «شناخت»، تنها پدیده موثر نیست، بلکه رصد کننده یا پژوهشگر نیز در «شناخت» دخالت دارد. چنین ارتباطی رابطه بین «پیش زمینه ذهنی» و «نتیجه ای» که پژوهشگر خواهد گرفت، تعریف شده است و این رابطه پیچیده ر «پلکسوس» نام نهاد. در این نوشتار روش پدیدارشناسی در دو عنوان موضوع مورد مطالعه قرار گرفته و نتیجه، دو نمونه موردی از این رویکرد بیان می شود.

کلیدواژه های پدیدارشناسی در ژئومورفولوژی:

پدیدارشناسی ، پلکسوس ، ژئومورفولوژی ، گیلبرت