مشاهده در ژئومورفولوژی

از آنجایی که ژئومورفولوژی به عنوان علم زمین ریخت شناسی با اشکال و عوارض سطح زمین سر و کار دارد، مشاهده به عنوان یک اصل و پایه داراییک موقعیت محوری در تحقیقات ژئومورفولوژی می باشد (باکر و تویدال، ۱۹۹۱)، با توجه به اینکه ژئومورفولوژیست ها ناظران زمین هستند وو اشکال سطح زمین به عنوان پایه مطالعات ژئومورفولوژی محسوب می شود، ژئومورفولوژیست ها باید بیش از سایر کارشناسان به مشاهدات توجهکنند (رودس و تورن، ۱۹۹۴). اشکال در ژئومورفولوژی نمایانگر فرایندهای حاکم بر منطقه هستند، بر این اساس مشاهده در ژئومورفولوژی بیش از سایر علوم مورد توجه هستند. در واقع، مشاهده به عنوان اصل جدایی ناپذیر در ژئومورفولوژی زمینه ساز بسیاری از چیست یها و سوالات می باشد وژئومورفولوژیست ها را وادار می کند تا به دنبال پاسخ برای این سوالات باشد. در محیط پیرامون با اشکال و عوارض مختلفی مانند کوهستان، رودخانه وانواع دیگر رخساره ها مواجه هستیم و کار اصلی ژئومورفولوژیست ها توجیه این عوارض، نحوه شکل گیری، عوامل مختلف تاثیرگذار بر آن (درونی وبیرونی) و تاثیر آن بر زندگی انسان هاست و یک متخصص ژئومورفولوژی زمانی می تواند توجیه مناسبی برای این عوارض داشته باشد که دارای تواناییمشاهده همه جانبه این عوارض و دید ژئومورفولوژی قوی نسبت به شکل گیری آنها داشته باشد چرا که مشاهده اولیه زمینه اصلی برای شکل گیریطرح تحقیق مناسب در مطالعات ژئومورفولوژی می باشد (فورد، ۱۹۸۴). زمین از ابتدا دچار تغییرات بوده است و سابقه مشاهده در ژئومورفولوژی تنها مربوط به مطالعات اخیر نیست و بلکه مشاهده در ژئومورفولوژی به عنوان موضوعی مطرح می باشد که تمامی ژئومورلوژیست ها از گذشته تا حالابه آن پرداخته اند. رویکردهای معاصر به مشاهده در ژئومورفولوژی به طور گسترده ای با مدل ارائه شده توسط گیلبرت مطابقت دارد. گیلبرت بیاندارد که مشخصه اصلی در مشاهده ژئومورفولوژی قابلیت اطمینان بودن داده از طریق معرفی روشی ثابت مبتنی بر قانونی برای به دست آوردن دادهاست (ویتک، ۲۰۱۳). همچنین به اعتقاد گیلبرت موضع غالب و مبهم ژئومورفولوژیستها نسبت به مشاهده، با تجربیات رادیکال سازگار می باشد. این نگرش ناشی از تاکید تاریخی قوی بر کارهای میدانی در ژئومورفولوژی می باشد (شاپر، ۱۹۸۲). با توجه به موارد مذکور در تحقیق سعی بر آن شده است تا به بررسی نقش مشاهده در ژئومورفولوژی پرداخته شود.