پهنه بندی حساسیت فرسایش خندقی با استفاده از مدل آماری دومتغیره نسبت فراوانی

در پژوهش حاضر با استفاده از روش نسب فراوانی، هم چنین دخالت عوامل موثر بر وقوع فرسایش خندقی از جمله: درجه شیب، جهت شیب، انحنای سطح، طبقات ارتفاعی، شاخص رطوبت توپوگرافی، متوسط بارندگی سالانه، شاخص پوشش گیاهی تفاضلی نرمال شده، کاربری اراضی، واحدهای سنگ شناسی، فاصله از جاده، تراکم زهکشی و مشخصات خاک (درصد سیلت، درصد رس، هدایت الکتریکی و اسیدژته خاک) نقشه حساسژت به فرسایش خندقی در حوزه آبخیز مهارلو واقع در استان فارس تهیه شد. نتایج حاصل از ارتباط بین فاکتورهای موثر فرسایش خندقی با استفاده از مدل نسبت فراوانی در منطقه مورد مطالعه نشان داد که بیشتر خندق های رخ داده در اثر بارندگی، درصد سیلت و تراکم زهکشی زیاد مشاهده شده، جهت های جنوبی، طبقات ارتفاعی کم، فاصله از جاده و آبراهه کم، سازندهای زمین شناسی آسماری، آغاجاری، رازک، گچساران، میشان و ساچون و همچنین اراضی لخت نقش موثری در وقوع فرسایش خندقی در منطقه مورد مطالعه داشته است، در نهایت نتایج ارزیابی نقشه نهایی حساسیت به فرسایش خندقی حاکی از آن بود که دقت مدل نسبت فراوانی ۰/۸۵۴ و در طبقه خوب قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

مدل نسبت فراوانی ، ارزیابی فرسایش خندقی ، منحنی تشخیص عملکرد نسبی