نرم افزار جنبه گرا ضرورت توسعه سیستم های سازمانی

فرآیند تولید نرم افزار یکی از اصلی ترین و پیچیده ترین مسائل مورد توجه مهندسین نرم افزار است. در واقع می توان نرم افزار را با بنا یا ساختمان، و فرآیند تولید نرم افزار را با ساختمان سازی در پیچدیگی قیاس کرد. همانطور که در فرآیند ایجاد بنا از معماری استفاده می شود، در تولید نرم افزار نیز معماری، برای فائق آمدن بر پیچیدگی ها، استانداردسازی راه حل ها، دوری از جزییات وایجاد نگرش کلان به کار گرفته می شود. عصر کنونی، به عنوان عصر اطلاعات و یا دانایی نام گرفته است. در این عصر فناوری اطلاعات به عنوان یک راهبرد و طرز فکر جدید، تمام ابعاد زندگی بشر را تحت تاثیر قرار داده است و سازمان ها نیز از مفاهیم و نهادهایی هستند که به طرز شدیدی تحت تاثیر فناوری اطلاعات قرار گرفته اند، به گونه ای که تصور سازمان امروزی بدون فناوری اطلاعات و کاربری آن غیرممکن به نظر می رسد. در این بین رویکرد مهندسی نرم افزار جنبه گرا به عنوان روشی نوین مبتنی بر پیمانه بندی در توسعه سیستم ها می باشد که به منظور افزایش قابلیت نگهداری و استفاده مجدد نرم افزار مطرح گردیده است. هدف اصلی پژوهش حاضر نرم افزار جنبه گرا ضرورت توسعه سیستم های سازمانی با روش تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش شان می دهد معماری نرم افزار در واقع انتخاب یک ساختار کلی برای پیاده سازی یک پروژه نرم افزاری بر مبنای مجموعه ای از نیازهای کاربری وتجاری یک سیستم نرم افزاری است تا هم بتوان کاربردهای مورد نظر را پیاده سازی کرد و هم بتوان کیفیت نرم افزار، تولید آن ونگهداری آن را نیز بهینه کرد و سرعت بخشید. و می توان گفت تمرکز توسعه نرم افزار جنبه گرا در بررسی و اجرای ساختارهای جدید بر مدولار بودن نرم افزار است که پشتیبانی از انتزاع های صریح را برای مدولاسیون ایجاد می کند.

کلیدواژه ها:

سیستم های سازمانی ، نرم افزار جنبه گرا