بررسی تاثیر هوش معنوی بر تربیت انسان شادکام در نظام تعلیم و تربیت اسلامی

هدف:هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر هوش معنوی در منایع دینی، به عنوان یکی از توانمندی های اساسی انسان بر شادکامی بود تا نظامهای تربیتی با پرورش آن بتوانند انسان شادکام تربیت کنند. روش: در این پژوهش از روش تحلیل اسنادی محتوای متون دینی از جمله قرآن کریم و روایات معصومین(ع) بهره گرفته شد. یافته ها: نتایج تحلیل اسنادی پژوهش، بیانگر تاثیر توانمندی های مختلف معنوی بر شادکامی بود که از جمله این توانمندی ها، درک معنای حقیت هستی، ایمان، اعتماد، امید به فضل، توکل و رضایت به خداوند متعال، درک قضا و قدر الهی و خرسندن بودن به آن، درک حقیقت وجود معصومین(ع) و توسل و پیروی از آنان، درک حقیقت دنیا و آخرت و پدیده مرگ، درک معنای خود و دریافت معنای بلا و ... حائز اهمیت بود. هر چه معناهای جهان حقیقی بهتر درک شود، شادکامی انسان نیز بیشتر خواهد شد. نتیجه گیری: تربیت هوش معنوی انسان می تواند در تربیت انسان شادکام موثر واقع شود. لذا نظامهای تربیتی، از جمله: خانواده، مدارس و دانشگاهها برای تربیت انسان شادکام باید توانمندی و هوش معنوی را در متربیان خود پرورش دهند تا انسان شادکام برای زندگی در دنیا و آخرت تربیت کنند.

کلیدواژه ها:

عقل و خرد ، شادکامی ، نظامهای تربیت اسلامی