بررسی ابعاد و ویژگی های شهر هوشمند

شهر هوشمند امروزه به عنوان یک راهکار اصلی برای برونرفت از مشکلات و دستیابی به راهحلهای موثر در مقابل مشکلات شهری همواره مدنظر مدیران شهر است. اما گاهی همین موضوع نیز خود به دغدغه ای برای مدیران شهری تبدیل میشود زیرا در شهرهایی که از الکترونیکی شدن به سوی هوشمندی حرکت خود را آغاز کردهاند همواره رکنی اساسی به نام شهروند وجود دارد که به دلایل مختلف همچون اعتمادنداشتن به فناوری، ناآشنایی با ظرفیتهای موجود در این عرصه یا حتی ناآشنایی با ابزارها یا نبود فرهنگسازی مناسب، سیستم را با مقاومت روبهرو میکند. توسعه استراتژیهای شهر هوشمند بیشتر از آنکه به فناوری متکی باشد به شهروندان متکی است البته مردم خود در این خصوص آگاه هستند اما مشکلی که با آن مواجه هستیم موضوع اعتمادسازی است چراکه مردم نگران هستند که در فرایند هوشمندسازی، اطلاعات شخصیشان مورد تعدی قرارگیرد. مشخصه قرن ۲۱ ، شهرنشینی فزاینده، رشد جمعیتی و مشکلات عظیم اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی حاصل از آنها به همراه رشد و گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات در سطح جهانی است. شهرها به طور ذاتی با چالش های پیچیده و گسترده ای (و مرتبط به هم( مواجه هستند که تنها از طریق یک رویکرد سیستماتیک قابل حل است. شهرنشینی و کاهش منابع، رشد جمعیت، تغییرات جمعیتی، چالشهای تغییرات آب و هوایی و ... ضرورت شهر هوشمند به عنوان راهکار بیبدیل حل معضلات شهری را مورد توجه شهرسازان و مدیران شهری قرار داده است. پژوهش به لحاظ هدف بنیادی نظری و به لحاظ ماهیت و روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است. نتایج این تحقیق نشان می دهد علیرغم ادبیات گسترده در مورد مفهوم شهر هوشمند، هنوز یک درک روشن و واضح و اجماع عمومی دراین باره وجود ندارد و محققان حوزه های علمی مختلف محتوای متنوعی را پیشنهاد کرده اند. به طوری که برخی فناوری های هوشمند را به عنوان تنها یا حداقل مهمترین جزء شهر هوشمند مدنظر قرار داده اند، عده ای دیگرتعاریفی را پیشنهاد کرده اند که فراتر از فناوری است و بر این باورند که اتخاذ فناوری پایان کار نیست. فناوری ها می تواند در شهرها برای توانمندسازی شهروندان از طریق تطبیق این فناوری ها با نیازهای آنها به جای تطبیق زندگی آنها با الزامات فناوری مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند ، تحرک هوشمند ، زندگی هوشمند ، مدیریت هوشمند