بررسی علل و راهکارهای توانمند سازی سکونتگاه های غیررسمی شهر تیریز (منطقه پارک بزرگ تبریز)

رشد شتابان شهرنشینی ایران همراه با مهاجرت روستاییان به شهرها باعث به وجود آمدن حاشیه نشینی بصورت گسترده شده است. نخستین مبدا مهاجران روستایی و شهرهای کوچک، به این مناطق میباشد. شهرتبریز به عنوان مرکز استان آذربایجان شرقی در سال های اخیر با رشد شدید حاشیه نشینی مواجه بوده است. هدف این پژوهش بررسی جامعه شناختی عوامل موثر حاشیه نشینی منطقه پارک بزرگ تبریز و ارائه راهکارهای مناسب برای توانمندسازی آنها میباشد و روش تحقیق توصیفی_تحلیلی است. پرسشنامه هایی در منطقه پارک بزرگ به صورت تصادفی در بین ساکنان حاشیه نشین شهر توزیع گردید. داده ها توسط نرم افزار Spss و Excel تحلیل شده اند . نتایج نشان میدهد، از دلایل مهم حاشیه نشینی منطقه پارک بزرگ تبریز، بیکاری، درآمد کم، پایین بودن اجاره بهای مسکن در آن منطقه و مهاجرت بی رویه از شهرهای کوچک اطراف و روستاهای استان میباشد، که ناشی از عوامل اقتصادی جاذبه های اقتصادی شهر تبریز و دافعه های اقتصادی شهرها و روستاهای اطراف و دافعه های اجتماعی – فرهنگی در محل سکونت قبلی بوده است. و این امر موجب بروز انواع ناهنجاری های شهری ،اشتغال افراد حاشیه نشین در مشاغل کاذب، وجود ساخت و سازهای غیر مجاز، افزایش جرم و جنایت، اثرات نامطلوب فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی ،آلودگی محیط زیست شهری و غیره شده است . لذا هدف از این پژوهش بررسی علل حاشیه نشینی منطقه پارک بزرگ و بررسی راهکار های موثر بر توانمندی این مناطق میباشد.

کلیدواژه ها:

مهاجرت ، حاشیه نشینی ، توانمندسازی ، منطقه پارک بزرگ ، شهر تبریز