تدوین مدلی برای مواجهه با مفاهیم مشترک معماری در عصر جهانی ارتباطات

در عصر ارتباطات که دنیا به سمت جهانی شدن و تکثر می رود بسیاری از مفاهیم از جمله معماری دستخوش تحولات شده اند. پیش تر وقتی صحبت از جهانی شدن به میان می آمد همه در انتظار نسخه ای واحد برای ارکان این نظام جهانی بودند، اما امروز در زبان جهانی عصر ارتباطات توانایی پذیرش تفاوت ها در کنار تشابهات غیر قابل اجتناب به نظر می رسد. هدف این پژوهش تدوین مدلی برای نحوه مواجهه و اشاعه مفاهیم معماری مشترک فضاساز در فرایند جهانی شدن در عصر ارتباطات می باشد. سوال اصلی پژوهش این است که در عصر ارتباطات و با مفهوم نوین جهانی شدن، کدام دسته از مفاهیم مشترک فضاساز می توانند در غالب معماری به مرزهای جهانی شدن گسترش یابند؟ این پژوهش به روش کیفی و با استدلال منطقی به مدل سازی در این زمینه پرداخته و آن چه در مدل پیشنهادی به دست آمده این است که تفاوت هایی در زبان جهانی امروز معماری قابلیت پذیرش دارند که در پاسخ به تشابهات هویتی تواناتر و فراگیرتر باشند و مناسب ترین روش ها را ارائه دهند؛ همچنین در وجوه سازنده فضا در سه دسته کالبدی-محیطی، عملکردی-رفتاری و ادراکی-معنایی، وجوه کالبدی، عملکردی و ادراکی پایه-های مشترک جهانی برای اشاعه وجوه محیطی، رفتاری و معنایی هویت ساز در عصر ارتباطات می باشند.

کلیدواژه ها:

معماری جهانی ، هویت ، جهانی شدن ، عصر ارتباطات.