ساختمان نمادین واژگان در معماری داستان اتاق آبی سهراب سپهری

معنامندی فضایی از راهکارهای کیفیت بخشی به فضای معماری است. بررسی عوامل معناساز راهی موثر در ارتقای حس مکان است و استفاده از اصول علم نشانه شناسی از بهترین راهکارهای نیل به این هدف به شمار میرود. هدف اصلی این نوشتار، مقایسه و تحلیل نشانه شناسانه و نمادین متن ادبی-هنری با مفاهیم پایه در معماری فضا می باشد. اثر مورد بررسی، اتاق آبی نوشته سهراب سپهری است۱ که از منظر نویسنده مکانی نمادین و مقیاسی کوچکتر از جهان هستی است. روش تحقیق پژوهش از نوع کیفی است که با رویکرد روش مطالعه تطبیقی-توصیفی، پژوهش ذیل را مدیریت میکند. این نوشتار به همنشینی آرایه ها در ادبیات با کانسپت در تولید معماری و چگونگی ارتقای ادراک و دریافت متن هنری (ادبی-معماری) با استفاده از رمزگشایی واژگان نمادین و بهبود فضای معماری بر اساس اتاق آبی میپردازد. دستاورد اصلی پژوهش همپوشانی تعریف هویت فضا در مکان مخیل ادبی و ساختمان معماری خانه است.

کلیدواژه ها:

خانه ، نشانه ، نماد ، فضای معماری ، اتاق آبی ، سهراب سپهری