اصول طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد فضای باز نمونه موردی: شهر بندرعباس

در دهه های اخیر به دلیل تغییر در ویژگی های جمعیتی و اجتماعی تنوع زیادی را در مسکن شاهد بوده که تاثیر بسیاری در شکل گیری مجتمع های مسکونی داشته است. از جمله این تغییرات تنزل نقش فضای باز (فضاهای مختلف محوطه) در مجتمع های مسکونی امروزی نسبت به خانه های سنتی است که باعث قطع ارتباط اجتماعی نیز شده است. توجه ویژه به طراحی مجتمع های مسکونی به عنوان حیاط مشترک و جمعی در بسیاری از گونه های مساکن امروزی ضروری است. فضای باز در مجتمع های مسکونی تبلور ماهیت زندگی جمعی است، علاوه بر آن برای تعاملات اجتماعی در مجتمع های مسکونی نقشی بستر ساز ایفا می کند. بنابراین هدف اصلی پژوهش بهره وری از الگوی فضای باز درمجتمع های مسکونی امروزی است. پژوهش فوق با روش توصیفی، تحلیلی بوده واطلاعات به صورت کتابخانه ای و با توجه به اسناد و مدارک تهیه شده است، هدف، مقایسه ای بین فضای باز در خانه های سنتی و مدرن بوده و الگوی فضای باز در اقلیم گرم و مرطوب مورد توجه قرار گرفته و درتلاش است، نشان دهد فضای باز مکملی برای فضای سبز در خانه های معاصر است. و موقعیت هایی را برای رشد خلاقیت، معاشرت، تعامل اجتماعی و آرامش و تفریح را برقرار می کند بنابراین، نیاز به بازنگری و توجه ویژه به طراحی فضای باز در مجتمع مسکونی امروزی ضروری است.

کلیدواژه ها:

مجتمع مسکونی ، فضای باز ، حیاط ، قلیم گرم و مرطوب