بررسی نقش هوش فرهنگی و سرمایه اجتماعی در سازگاری شغلی معلمان: آزمون نقش میانجی سرمایه اجتماعی

   هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش هوش فرهنگی و سرمایه­ اجتماعی در سازگاری شغلی معلمان است. روش تحقیق حاضر، توصیفی-­ همبستگی با رویکرد مدل­یابی معادلات ساختاری بود. نمونه پژوهش، شامل ۳۱۲ نفر از معلمان ابتدایی شهرهای شمالی استان آذربایجان غربی است که به صورت تصادفی خوشه­ای چند مرحله­ا­ی انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها، از پرسشنامه های سازگاری شغلی (پورکبیریان، ۱۳۸۶)، سرمایه اجتماعی (بردبار، ۱۳۹۱) و هوش فرهنگی (ارلی و انگ، ۲۰۰۳) استفاده شد. نتایج نشان داد که سرمایه اجتماعی به صورت مستقیم، با ضریب رگرسیون ۵۷/۰، قادر به پیش­بینی سازگاری شغلی است؛ همچنین، هوش فرهنگی به صورت مستقیم، با ضریب رگرسیون ۲۳/۰، سازگاری شغلی را پیش­بینی نمود. تحلیل نقش میانجی سرمایه اجتماعی نشان داد هوش فرهنگی به واسطه­ سرمایه اجتماعی، دارای نقش غیرمستقیم نیز در تبیین سازگاری شغلی هست و با افزودن سرمایه اجتماعی به مدل پیش­بینی، به واسطه­ نقش میانجی سرمایه اجتماعی، قدرت پیش­بینی سازگاری شغلی بر اساس هوش فرهنگی، افزایش می­یابد. همچنین، ضریب همبستگی­های چندگانه (R۲)، ۳۳۲/۰ به دست آمد. در مجموع، پیش­بینی­کننده­های حاضر در مدل، توانستند ۲/۳۳ درصد واریانس سازگاری شغلی را تبیین نمایند. از یافته­های این پژوهش، می­توان نتیجه گرفت که برای افزایش سازگاری شغلی معلمان، باید زمینه و بستر مناسب را برای افزایش و ارتقای سرمایه اجتماعی و هوش فرهنگی در میان این قشر فراهم نمود.

کلیدواژه ها:

سازگاری شغلی ، هوش فرهنگی ، سرمایه اجتماعی ، مدل یابی معادلات ساختاری