خاستگاه کانسار سولفیدی سرب و روی کوه سورمه بر مبنای داده های ایزوتوپ های پایدار

کانسار سرب و روی کوه سورمه در ۵۰ کیلومتری جنوب فیروزآباد و در پهنه زاگرس چین خورده واقع شده است. سنگ های کربناتی سازند دالان زیرین به سن پرمین فوقانی، سنگ میزبان کانسار است. کانی های اسفالریت، گالن و پیریت از کانی های اصلی و کالکوپیریت و اسمیت زونیت کانی های فرعی این کانسار است. توالی کانی شناختی چندین مرحله کانه زایی را در این کانسار نشان می دهد. میزان δ۳۴S در نمونه های سولفیدی کانسار کوه سورمه از ۱۲/۱۰ + تا ۲/۱۵+ در هزار و در نمونه های سولفاتی از ۸/۱۲+ تا ۹/۱۴+ در هزار در تغییر است. مقدار δ۱۸OPDB از ۳۲/۱۸- تا ۲۹/۱۱- در هزار و مقدار δ۱۳CPDB از ۳۱/۸- تا ۰۸/۶- در هزار در نمونه های کربناته تغییر می کند. شواهد موجود بیانگر برتری فرآیند کاهیدگی گرماشیمیایی سولفات، برای تامین گوگرد کاهیده مورد نیاز این کانسار بوده و به نظر می رسد که گوگرد مورد نیاز از طریق کاهیدگی سولفات های موجود در گنبد نمکی جهانی تامین شده باشد. مدل احتمالی تشکیل کانسار کوه سورمه، مدل آمیختگی است. شکل گیری دولومیت ها به واسطه دو سیال مختلف بوده است. سیال اصلی مربوط به شورابه های گرمابی عمیق تر یا از منابع حوضه ای مربوط به سنگ های نمکی پرکامبرین است که از طریق گسل ها در حین نفوذ گنبد نمکی صعود کرده و سیال دیگر مربوط به آب های جوی فرو رو است. مقایسه مقادیر گوگرد کانسار کوه سورمه با کانسارهای فلزات پایه با سنگ میزبان کربناته نشان می دهد که شاید این کانسار از نوع دره می سی سی پی باشد.

کلیدواژه ها:

ایزوتوپ های پایدار ، کاهیدگی گرماشیمیایی سولفات ، مدل آمیختگی ، کانسار کوه سورمه ، زاگرس چین خورده