سن سنجی زیرکن (U-Pb)، ژئوشیمی ایزوتوپ های Sr-Nd و پتروژنز گرانیتوئیدهای سری I احیایی منطقه کیبرکوه (جنوب غربی خواف)

منطقه کیبرکوه در شمال شرقی بلوک لوت واقع شده است. واحدهای سنگی منطقه شامل: سنگ های دگرگونی پالئوزوئیک و مجموعه توده های نفوذی کرتاسه تا ترسیر با ترکیب گرانیت تا دیوریت است. این توده ها به دو سری اکسیدان و احیایی تقسیم می شوند. توده های نفوذی احیایی شامل: گرانیت و گرانودیوریت است که دارای بافت هیپیدومورف گرانولار هستند و کانی های آنها متشکل از فلدسپارها، کوارتز، مسکوویت و کمتر بیوتیت است. توده های احیایی، پتاسیم متوسط تا بالا و از به طور عمده متاآلومینوس هستند. موقعیت تکتونیکی آنها به طور عمده مرز پهنه فرورانش و همزمان با برخورد را نشان می دهد. غنی شدگی عناصر LREE نسبت به عناصر HREE در توده ها مشاهده می شود. آنومالی منفی Eu و همچنین، کاهیدگی Sr و Ba نشان دهنده تشکیل ماگما در عمق پایداری پلاژیوکلاز و شرایط احیایی است. تهی شدگی در عناصر Hf، Sr، Ti و Zr نسبت به عناصری مانند: Ce، K، La، Nd، Rb و Tb نشان دهنده دخالت پوسته قاره ای در تشکیل ماگما است. نسبت ایزوتوپ ۸۷Sr/۸۶Sr نخستین، ۱۴۳Nd/۱۴۴Nd نخستین و مقدار εNd، ماگمایی با منشا پوسته قاره ای را نشان می دهد. سن توده مسکوویت گرانیت با روش U-Pb در کانی زیرکن ۱۳۷ میلیون سال، مربوط به کرتاسه پیشین (Valanginian) تعیین شد. همه شواهد صحرایی (مانند عدم وجود زینولیت)، پتروگرافی توده ها (وجود آمفیبول و نبود کانی های رستیتی)، داده های ژئوشیمیایی (کالک آلکالن پتاسیم بالا، به طور عمده متاآلومینوس و اطلاعات ایزوتوپ رادیوژنیک) و پذیرفتاری مغناطیسی (احیایی بودن) نشان می دهد که این توده ها از نوع توده های نفوذی I احیایی حاصل ذوب بخشی پوسته قاره ای هستند که به طور غالب از ذوب متاگریوک و آمفیبولیت ها منشا گرفته اند.

کلیدواژه ها:

گرانیتوئیدهای سری I احیایی ، ایزوتوپ رادیوژنیک ، سن سنجی زیرکن ، کیبرکوه ، بلوک لوت