تاثیر بیومین‎ایمبو و بیومین پی‎ای‎پی بر عملکرد رشد، پراکسیداسیون‎لیپیدی و نیتریک‎اکساید در سرم بلدرچین ژاپنی

امروزه با توجه به باقیمانده آنتی‎بیوتیکها در تولیدات گوشتی و افزایش مقاومت باکتریایی محدودیت‎هایی در استفاده از آن‎ها وجود دارد. به همین دلیل پروبیوتیک‎ها با منشا باکتریایی یا قارچی و ترکیبات فیتوژنیک به عنوان جایگزین‎های محرک رشد آنتی‎بیوتیکی استفاده می‎شوند. این مطالعه به منظور تاثیر افزودن سینبیوتیک بیومین ایمبو و ترکیب فیتوژنیک بیومین پی‎ای‎پی بر میزان نیتریک اکساید و پراکسیداسیون لیپیدی سرم و همچنین تاثیر در عملکرد رشد در بلدرچین ژاپنی انجام گردید. بیومین ایمبو شامل انتروکوکوس فاسیوم (یک پروبیوتیک)، فروکتو- الیگوساکارید (یک پریبیوتیک) و ذرات تحریک کننده‎ی سیستم ایمنی است. بیومین پی‎ای‎پی شامل ترکیبات فیتوژنیک (کارواکرول، آنتول، لیمونن) است، بخش پربیوتیکی از ترکیبات فروکتوالیگوساکارید است. در این آزمایش ۱۸۰ جوجه بلدرچین ژاپنی به ۳ گروه در ۴ تکرار تقسیم شدند. گروههای ۲ و ۳ و تکرارهای آنها به ترتیب kg gr/۱ بیومین ایمبو و kg gr/۱ بیومین پی‎ای‎پی در جیره غذایی دریافت کردند. اندازه گیری میانگین وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی به صورت هفتگی انجام می‎شد. به جیره گروه ۱ و تکرارهای آنها به عنوان گروه کنترل بیومین اضافه نشد. نمونه‎گیری خون جهت اندازه‎گیری میزان پراکسیداسیون لیپیدی و نیتریک‎اکساید در روز ۳۵ و انتهای دوره پرورش انجام شد. اندازه‎گیری میزان پراکسیداسیون لیپیدی سرم با استفاده از روش تی‎بارس و اندازه‎گیری میزان نیتریک اکساید سرم با استفاده از روش گریس انجام شد. نتایج حاکی از تاثیر بیومین ایمبو بر بهبود ضریب تبدیل غذایی و تاثیر بیومین ایمبو و بیومین پی‎ای‎پی بر کاهش استرس اکسیداتیو است.

کلیدواژه ها:

بیومین پی‎ای‎پی ، پراکسیداسیون لیپیدی ، بلدرچین ژاپنی ، بیومین ایمبو ، نیتریک‎اکساید ، عملکرد رشد