تاثیر عصاره های آبی و اتانولی گیاه زنیان) Ammi trachyspermum) و چای کوهی ( Stachys lavandulifolia) بر باکتری استرپتوکوکوس گونه Streptococcus iniae عامل بیماری استرپتوکوکوزیس

استرپتوکوکوزیس یک بیماری عفونی سپتی سمیک در ماهیان است. استفاده مکرر از آنتی بیوتیک ها در صنعت آبزی پروری موجب تجمع زیستی این ترکیبات دربافت های خوراکی ماهیان و ظهور عوامل بیماری زای باکتریایی مقاوم به دارو در این صنعت شده است. از جمله راه کارها به منظور مقابله و جلوگیری از بروز مقاومت آنتی بیوتیکی، استفاده از عصاره ها و اسانس های گیاهی علیه باکتری های بیماری زای ماهی می باشد. مطالعه اخیر به منظور استفاده از عصاره های گیاه زنیان و چای کوهی علیه باکتری زئونوز استرپتوکوکوس اینیایی انجام شد. برای تعیین قدرت ضد باکتریایی عصاره ها از روش استاندارد انتشار در دیسک، تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (MIC) و حداقل غلظت کشندگی(MBC) استفاده گردید. حداقل غلظت کشندگی عصاره های الکلی و آبی زنیان به ترتیب، غلظت ۷۵/۱۸میلی گرم بر میلی لیتر و غلظت ۷۵ میلی گرم بر میلی لیتر و حداقل غلظت کشندگی عصاره های الکلی و آبی چای کوهی نیز به ترتیب، غلظت ۷۵/۱۸ میلی گرم بر میلی لیتر و غلظت ۷۵میلی گرم بر میلی لیتر محاسبه شد. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می آید عصاره اتانولی گیاه زنیان و چای کوهی اثر ضد باکتریایی بیشتری علیه باکتری استرپتوکوکوس اینیایی، نسبت به عصاره آبی زنیان و چای کوهی را داشته باشند (۰۵/۰>p). با توجه به اثر مناسب عصاره های یاد شده روی باکتری استرپتوکوکوس اینیایی، لازم است امکان استفاده از آن ها در درمان وپیش گیری از بیماری های باکتریایی ماهی ارزیابی بیشتری گردد.

کلیدواژه ها:

استرپتوکوکوس اینیایی ، ماهی قزل آلای رنگین کمان ، عصاره گیاه زنیان ، گیاه چای کوهی ، مهارکنندگی و کشندگی