تحلیل روانکاوانه ی شخصیت داش آکل در مجموعه سه قطره خون صادق هدایت

روانکاوی به عنوان مجموعه ای از نظریه های روانشناسی و روش های درمانی تعریف می شود که ریشه در کارها و نظریه های زیگموند فرویددارد. فرض اصلی روانکاوی این اعتقاد است که همه افراد دارای افکار، احساسات، خواسته ها و خاطرات ناخودآگاه هستند. نقد روان شناختییکی از شاخه های نقد ادبی و نقد روان کاوانه یکی از مهم ترین زیر مجموعه های نقد روان شناختی محسوب می شود. پژوهش حاضر با استفادهاز رویکردی روانکاوانه با تکیه بر آراء زیگموند فروید به تحلیل داستان کوتاه داش آکل صادق هدایت پرداخته است. هدف ما خوانشی فرویدیاست از متن، با استفاده از عناصر موجود در آن، برای دست یابی به معانی و تفاسیر نهفته و آشکار در متن داستان و شخصیت داش آکل. درانجام این تحقیق نظریات فروید در زمینه ی روان کاوی، از جمله آراء او در باب ضمیر ناخوداگاه، خود، من، فرامن، تفسیر رویا، اروس و تاناتوسو جابه جایی به کار گرفته شده است. در این پژوهش با پیاده سازی آراء فروید بر روی برش هایی از متن داستان دریافتیم که شخصیت اصلیداستان پیوسته درگیر تعارضات اخلاقی و روانی گوناگون است و از نوعی درگیری ذهنی و روانی رنج می برد که در آن پیوسته تکانه ی زندگیو مرگ، نهاد و فرامن و ناخودآگاه و خود آگاه با یکدیگر در کشمش و تعارض اند و در نهایت پیروز میدان تاناتوس و مرگ است که با مرگخودخواسته ی داش آکل به دست کاکارستم رقم می خورد.

کلیدواژه ها:

فروید ، روان کاوی ، داش آکل ، ناخودآگاه