بررسی تغییرات ثبات پوسچرال دختران متوسطه متعاقب هشت هفته تمرینات تعادلی

تعادل یکی از اجزای جدایی ناپذیر فعالیت های روزانه و بخش کلیدی برای عملکردهای ورزشکاران می باشد. با توجه به اهمیت زیادقوس طولی داخلی کف پا و عملکرد آن در حرکت انسان به نظر می رسد ناهنجاری در اندازه طبیعی قوس بر تعادل تاثیر غیر قابل انکارداشته باشد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات تعادلی بر میزان تعادل ایستا و پویای دانش آموزان دختر متوسطهمبتلا به کف پای صاف منعطف بود. روش این تحقیق از نوع نیمه تجربی به صورت پیش آزمون _ پس آزمون، با یک گروه مداخلهتمرینی و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق را تمام دانش آموزان دختران متوسطه اول شهرستان زابل که مبتلا به کف پایصاف منعطف بودند، تشکیل می داد. نمونه های این تحقیق که شامل ۲۴ نفر بود به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرارگرفتند. برای ارزیابی کف پای افراد ازروش افت ناوی استفاده شد. گروه تجربی ، تمرینات تعادلی را به مدت شش هفته و هر هفته سهجلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت انجام دادند. از گروه کنترل نیز خواسته شد به جز فعالیت های روزانه، هیچ نوع فعالیت ورزشی راانجام ندهند. قبل از شروع دوره و نیز بعد از پایان دوره تمرین از هر دو گروه، تست های تعادلی که شامل تست تعادل لک لک برایسنجش تعادل ایستا و تست تعادل گردش ستاره (STAR EXCURSION BALANCE TEST) برای سنجش تعادل پویا، انجام شدو نتایج، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ و آزمون های ,t وابسته و مستقل و تحلیل کوواریانس (ANCOV A)، مورد بررسی ومقایسه قرار گرفت (P<۰.۰۵). نتایج آزمون حاکی از تغییرات معنادار ا توجه به نتایج به دست آمده، مشخص شد که پروتکل تمرینیاجرا شده، توانسته است میزان تعادل ایستا و پویای افراد مبتلا به کف پای صاف غیر منعطف را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

تمرینات تعادلی ، تعادل ایستا ، تعادل پویا ، کف پای صاف