آیا تمرین هوازی و مکم لیاری عصاره انار بر کاهش شاخص های استرس اکسیداتیو و حداکثر اکسیژن مصرفی اثر هم افزائی دارند ؟

فعالیت ورزشی می تواند با تشکیل گونه های اکسیژن واکنشی، استرس اکسیداتیو را افزایش دهد. به طوری که سطح بالایمالون دی آلدئید (MDA) و ظرفیت تام اکسیدانی سرمی (TAC) می تواند بیانگر افزایش استرس اکسیداتیو در بدن ورزشکار باشد. از سویدیگر، همواره از انار به عنوان منبع غنی پلی فنول ها و آنتی اکسیدان ها یاد شده است. در این راستا ۴۰ مرد جوان فعال سالم (سن: ۱ ± ۲۳سال، وزن : ۷۴ / ۴ ± ۹۸ / ۷۴ کیلوگرم، قد: ۴۸ / ۳ ± ۰۵ / ۱۸۰ سانتیمتر) به دو گروه تمرین هوازی و گروه تمرین هوازی با مصرف مکمل انارتقسیم بندی شدند. در طول چهار هفته آزمودنی ها ملزم به انجام تمرینات طراحی شده هوازی با شدت ۷۵ - ۶۰ % ضربان قلب بیشینه بهمدت سه جلسه در هفته بودند. مکمل انار به مقدار دو کپسول ۲۲۵ میلی گرمی حاوی ۹۰ میلی گرم الاژیک اسید برای مصرف روزانهچهار هفت های در اختیار آزمودنی های گروه دوم قرار گرفت. در کل سه مرحله خونگیری برای سنجش شاخص های MDA و TACانجام شد: در مرحله اول قبل از شروع دوره تمرین از آزمودنی ها اندازه گیری خونی و تست وامانده ساز بروس بعمل آمد و سپس اندازه گیریخونی نوبت دوم انجام شد. بعد از گذشت ۴۸ ساعت اتمام دوره تمرین از آزمودنی ها تست بروس مجدد به عمل آمده و در پی آناندازه گیری های خونی نوبت سوم انجام گرفت. پس از جمع آوری اطلاعات، طبیعی بودن داده ها با استفاده از آزمون شاپیرو-ویلک تاییدشد. سپس از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آنووای ۲ × ۲ استفاده شد. نتایج نشان داد که افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی در گروهتمرین هوازی به همراه مکمل انار به طور معنی داری بیشتر از گروه تمرین بود (P<۰/۰۰۱). افزایش TAC در گروه تمرین هوازی بههمراه مکمل انار به طور معنی داری بیشتر از گروه تمرین بود (P<۰/۰۰۱). در حال یکه میزان MDA سرمی در مرحله دوم و سوم درگروه تمرین هوازی به طور معنی داری بیشتر بود (P<۰/۰۰۱). بنابراین، مکمل یاری انار به همراه تمرینات هوازی احتمالا روش مناسبیبرای افزایش توان هوازی، دفاع آنتی اکسیدانی و کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از فعالیت ورزشی هوازی است.