پاسخ حاد مقاومت به انسولین، آیریزین و لپتین به یک جلسه تمرین مقاومتی در زنان چاق

هدف از انجام تحقیق حاضر، پاسخ حاد مقاومت به انسولین، آیریزین و لپتین به یک جلسه تمرین مقاومتی در زنان چاق بود. روشتحقیق نیمه تجربی بود. به این منظور تعداد ۲۴ زن چاق (با میانگین سن ۳۳ / ۱ ± ۹۶ / ۲۰ سال و میانگین شاخص توده بدنی ۹۴ / ۰ ±۳۲ / ۳۱ کیلوگرم بر متر مربع) به عنوان نمونه آماری انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه ۱۲ نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. مداخلهمورد نظر شامل یک جلسه تمرین مقاومتی (شامل حرکات جلو بازو، پشت بازو، باز کردن کمر، اسکات ۹۰ درجه، چهارسر ران، لیفتمرده و قایقی) بود. خون گیری، بعد از ۱۲ - ۱۰ ساعت ناشتایی به میزان ۵ سی سی انجام شد. برای اندازه گیری آیریزین از کیت شرکتکازابیو ژاپن با حساسیت ۷۸ / ۰ نانوگرم بر میلی متر، ارزیابی لپتین با روش الایزا با روش آنتی بادی دوگانه (Sandwich) تهیه شده ازشرکت DRG و جهت محاسبه میزان حساسیت به انسولین از فرمول HOMA-IR استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده ازآزمون های t وابسته و مستقل انجام شد. نتایج نشان داد که یک جلسه تمرین مقاومتی باعث افزایش معنی دار در غلظت پروتئینآیریزین (۰۰۰۱ / ۰ = P)، کاهش معنی دار در غلظت پروتئین لپتین (۰۰۰۱ / ۰ = P) و کاهش معنی دار در میزان حساسیت بهانسولین (۰۰۰۱ / ۰ = P) در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل شد.

کلیدواژه ها:

مقاومت به انسولین ، آیریزین ، لپتین ، تمرین مقاومتی چاقی