بررسی اثرات ۴ هفته تمرین هیچ بر پارامترهای وضعیتی بیماران اسکولیوزیس

هدف کلی این پژوهش بررسی تاثیر یک دوره تمرینات هیچ بر شاخصهای وضعیت بدنی افراد دارای اسکولیوزایدیوپتیک است. پژوهش حاضر در دسته مطالعات نیمه تجربی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر دارای اسکولیوز ایدیوپتیک بود که با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. مطالعه دارای یک پیش آزمون و یک پس آزمون برای گروه تجربی و یک مداخله تمرینی چهار هفته ای از تمرینات هیچ بود. در پیش آزمون و پس آزمون؛ قد افراد، میزان هامپ، اختلاف ارتفاع زاویه ی تحتانی دو کتف، اختلاف ارتفاع انگشتان تا سطح زمین، میزان اتساع قفسه ی سینه، فاصله راس اسکولیوز تا خط میانی بدن، میزان اکستنشن و فلکشن ستون فقرات و زاویه ی اکرومیون اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از آزمونهای آماری کولموگروف اسمیرنف و در موارد طبیعی بودن توزیع داده ها از t همبسته و در صورت نرمال نبودن از آزمون ویلکاکسون در محیط نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده به عمل آمد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که: تمرینات »هیچ« در بهبود طول قد تاثیر ندارد. در همین راستا، تمرینات »هیچ« باعث بهبود میزان هامپ، کاهش اختلاف ارتفاع زاویه ی تحتانی دو کتف، کاهش اختلاف ارتفاع انگشتان تا سطح زمین و افزایش میزان اتساع قفسه ی سینه در افراد دارای اسکولیوز می گردد. همچنین، میزان اکستنشن و فلکشن ستون فقرات در گروه تجربی طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون تغییر نکرد. لذا، تمرینات »هیچ« میزان فاصله راس اسکولیوز تا خط میانی بدن و زاویه آکرومیون در افراد دارای اسکولیوز را تغییر نمیدهد.

کلیدواژه ها:

تمرینات هیچ ، پارامترهای وضعیت بدنی ، اسکولیوز