مدیریت منابع انسانی الکترونیکی و نو آوری سازمانی در شهرداری تهران

این روزها شرکتها به دنبال قابلیتهایی برای اداره کارآمدتر عملیات منابع انسانی خود میباشند. ترکیب نیاز کارکردن به صورت کارآمدتر از یک طرف و قابلیتهای حاضر تکنولوژی اطلاعات از طرف دیگر، منجر به توسعه سریع سیستمهای الکترونیکی منابع انسانی گشته است ، مدیریت منابع انسانی بعد جدیدی را با ظهور کسب و کار الکترونیک بدست آورده است. انتظار میرود، بخش منابع انسانی، از قید و بندهای وظایف اداری رها شده و برای بهبود مزیت رقابتی سازمان به روی توسعه سرمایه فکری اثربخشی سازمان تمرکز یابد. هدف پژوهش حاضر بررسی مدیریت منابع انسانی الکترونیکی و نوآوری سازمانی در شهرداری تهران بوده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف تحقیق از نوع کاربردی واز لحاظ روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی و از نوع همبستگی بوده است. جامعه مورد نظر ۷۰۰ مدیر شاغل در شهرداری تهران بوده که در راستای هدف پژوهش تعداد ۱۵۰ نفر مدیر، از طریق نمونه گیری خوشهای و تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه های مدیریت منابع انسانی الکترونیکی، پرسشنامه مدیریت استعداد و نوآوری سازمانی استفاده شده است که روایی محتوایی هر سه پرسشنامه توسط اساتید و خبرگان مورد تایید قرار گرفته است. پایایی هر سه پرسشنامه در تحقیق حاضر به کمک روش ضریب آلفای کرونباخ برای هر سه پرسشنامه به ترتیب ۰/۷۴، ۰/۷۱ و ۰/۶۸ بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از آزمون های توصیفی و استنباطی همچون آزمون همبستگی پیرسون ، آزمون t و رگرسیون سلسله مراتبی به کمک نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج حاصل از یافته های تحقیق نشان داده که، بین مدیریت منابع انسانی الکترونیکی با مدیریت استعداد( (۰/۳۰ و نوآوری سازمانی((۰/۴۱ رابطهی معنی-داری وجود دارد هرچند ضعیف اما روابط معنادار هستند. به عبارتی مدیریت منابع انسانی الکترونیکی مدیران نسبتا خوب و مدیران از نوآوری سازمانی ضعیفی برخوردار بوده اند.

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع انسانی ، مدیریت منابع انسانی الکترونیکی ، آمادگی الکترونیکی ، مدیریت استعداد ، نوآوری سازمانی ، مدیران شهرداری