نقش هدایت الهی در پیشگیری از جرم

پیکر جوامع بشری و نوع بشر همواره متحمل لطماتی بوده که از سوی مجرمین با ارتکاب به جرم مجروح شده. لطماتیگاه جبران نشدنی با اثراتی مخرب برای بزه دیده و جامعه،که رفع یا کاهش آن از دیرباز یکی از بزرگ ترین دغدغه هایقانون گذاران و اندیشمندان در عرصه های گوناگون بوده و هست.پس از طی دوره ای که جرم را گناه و میل به ارتکاب جرمرا در مجرم یا همان گناه کار فطری می دانستند، اندیشمندان این حوزه به کشف علت ارتکاب جرم و چرایی مجرم شدن رویآوردند و رفته رفته به این باور رسیدند که با بررسی شخصیت مجرم و شناخت از محیط زندگی و خانواده او می توانند ریشههای ارتکاب جرم را در او پیدا کنند.یکی از مهمترین دستاوردهای این دیدگاه توجه به بحث پیشگیری از جرم است.پیشگیریاز جرم قبل از آنکه به عنوان سیاستی ابزارگونه برای کاهش آمار جرم و جنایات باشد، جنبه الهی داشته چرا که خداوند اززمان خلقت انسان پیوسته به این مهم توجه داشته و راه سعادت انسان را خودداری یا به نوعی پیشگیری از ارتکاب عملحرام و نادرست قرار داده.آنچه در این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای مورد بررسی قرار خواهد گرفت نقش هدایتالهی در پیشگیری از جرم و طرح این سوال است که اساسا توجه به فرامین الهی و باور های دینی تا چه اندازه می تواند دربروز جرایم گوناگون جنبه پیشگیرانه داشته باشد؟ آیا انسان ها با باور های دینی، کمتر مرتکب جرم می شوند؟

کلیدواژه ها:

هدایت الهی ، پیشگیری از جرم ، هدایت تکوینی ، هدایت تشریعی