مقایسه روش های مدل سازی دیوارهای برشی بتن آرمه و ضرایب ترک خوردگی و تاثیر آن بر پارامتر تغیی ر مکان جانبی سازه

در ساختمان های بتن آرمه، عمدتا یکی از دو سیستم سازه ای زیر برای تحمل بارهای جانبی وارد بر سازه استفاده میشود،قاب خمشی بتن آرمه و یا قاب خمشی بتن آرمه به همراه دیوار برشی. در حالت دوم، د یوارهای سازه ای یا همان دیوارهایبرشی، برای تحمل بخش اعظمی از بار جانبی به کار می روند. در یک نگاه کلی ، استفاده از قاب خمشی تنها به عنوان سیستممقاوم در برابر بار جانبی، نیازمند در نظر گرفتن تمهیدات خاصی برای افزایش شکل پذیری و همچنین کنترل تغییر مکانسازه است. کاربرد دیوار برشی به عنوان عنصر مقاوم در برابر بار جانبی به همراه قاب خمشی، گزینه ا ی مناسب برای سیستمباربر سازه است؛ به طو ری که سازه در این حالت به شرط رعایت ضوابط آیین نامه ای، توانایی جذب انرژی و شکل پذیریمناسب و بروز تغییر مکان های جانبی نسبتا کم را به طور همزمان دارا می باشد. (حیدری، ۱۳۹۵)در المان های بتنی، ترک خوردن بتن اجتناب ناپذیر بوده و موجب کاهش سختی المان و سازه می شود. برای لحاظ کردناثرات ترک خوردگی، آیین نامه ها ضرایب سختی موثر را مطرح و رعایت آنها را در طراحی الزامی می دانند .هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر سختی و روش های مختلف مدل سازی دیوارهای برشی بر جزئیات طراحی می باشد.برای این منظور قاب بتنی ۶ طبقه ای در نظر گرفته شده که دیوار برشی موجود در این قاب به سه حالت solid ، Full Shellو Frame + Shell در نرم افزار Sap۲۰۰۰ ،مدل سازی گردید و در آخر اثرات روش های مدل سازی و ضرایب ترک خوردگیبر میزان تغییر مکان جانبی مدل ها تحت بار جانبی مفروض با یکدیگر مقایسه گردید.

کلیدواژه ها:

دیوار برشی ، بتن آرمه ، ضریب ترک خوردگی ، تغییر مکان جانبی