تاثیر تراکم و الگوی کاشت بر کنترل علف های هرز و عملکرد ارقام لوبیا قرمز (Phaseolus vulgaris L.) در حضور علف کش بنتازون

به منظور بررسی تاثیر تراکم، روش کاشت و دزهای کاهش یافته علف کش بنتازون بر زیست توده علف های هرز و عملکرد ارقام اختر (ایستاده) و گلی (رونده) لوبیا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال ۱۳۹۳ انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل تراکم کاشت لوبیا با توجه به تراکم بهینه رقم گلی ۴۰ و رقم اختر ۵۰ بوته در مترمربع شامل (تراکم بهینه، ۲۰ و ۴۰ درصد بیشتر از تراکم بهینه) و دز های علف کش بنتازون در سه سطح ( ۰، ۵۰ درصد (۲۵/۱ لیتر در هکتار) و ۱۰۰ درصد (۵/۲ لیتر در هکتار) دز توصیه شده) و کشت جداگانه و مخلوط ارقام اختر (ایستاده) و گلی (رونده) به صورت ردیفی و با نسبت (۱:۱)، اجرا شد. نتایج آزمایش نشان داد که افزایش تراکم کاشت و استفاده از رقم گلی در کشت مخلوط با اختر، موجب شد که زیست توده علف های هرز در کشت مخلوط نسبت به کشت خالص اختر کاهش بیش تری داشته باشند که می توان از این ویژگی در کاهش دز مصرفی علف کش استفاده نمود. همچنین بیش ترین و کم ترین عملکرد دانه به ترتیب با مقدار ۴۶۳ و ۱۳۲ گرم در مترمربع مربوط به کشت خالص رقم اختر در غلظت های ۱۰۰ و ۰ درصد علف کش بود. اما در رقم گلی و کشت مخلوط بیش ترین عملکرد دانه به ترتیب با ۳/۳۴۱ و ۲/۳۷۲ گرم در مترمربع در غلظت ۵۰ درصدی علف کش مشاهده شد که این روند در عملکرد بیولوژیک نیز مشاهده شد. نتایج مقایسه میانگین اثر سه گانه نشان داد که بیش ترین عملکرد بیولوژیک در کشت مخلوط مربوط به غلظت ۵۰ درصدی علف کش و تراکم ۴۰ درصدی کاشت بود اما در کشت خالص اختر و گلی بیش ترین عملکرد بیولوژیک مربوط به غلظت ۱۰۰ درصدی علف کش و تراکم ۴۰ درصدی کاشت بود. با توجه به این نتایج، می توان گفت که امکان استفاده از دز های کاهش یافته علف کش تنها درصورت استفاده از گیاه زراعی با توانایی رقابتی بالا و افزایش تراکم کاشت، که بتواند قدرت رقابتی علف های هرز را کاهش دهند، امکان پذیر است.

کلیدواژه ها:

دزهای کاهش یافته ، تراکم کاشت ، کشت مخلوط ، مدیریت تلفیقی علف هرز