علم دینی از منظر آیت الله جوادی آملی

چکیده دیدگاه استقلال دو حوزه ی علم و دین از یکدیگر بر آن است تا از یک سو به تعارض این دو حوزه ی معرفتی پایان دهد و از دیگر سو، بر نقش علم در اداره عرصه های غیر اختصاصی دین تاکید ورزد. استاد جوادی آملی جداانگاری علم و دین را محصول تصوری ناصواب از علم و دین،  و تبیین نسبت واقعی علم و دین را در گرو تعیین جایگاه عقل در درون هندسه معرفت دینی می دانند. در این دیدگاه عقل، همگام با قران و سنت، تامین کننده ی معرفت دینی است و از این رو، معرفت عقلانی و دانش علمی از قلمرو معرفت دینی بیرون نبوده و هرگز در مقابل دین قرار نمی گیرد. در این دیدگاه عقل، در برابر نقل، قرار می گیرد، نه در برابر دین. از این رو، از این منظر، علم یکسره دینی شده و چیزی به نام علم غیر دینی وجود نخواهد داشت. این مقاله بر آن است تا ضمن برشمردن ارکان، مبادی و پیش فرض های این نظریه، به کارکرد آن در تصویر علم دینی و اسلامی کردن علوم بپردازد.  

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: علم و دین ، تعارض علم و دین ، استقلال علم و دین ، واقع نمایی علم و دین ، علم دینی