بررسی جذب و رها شدن فسفر و پتاس در سریهای خاک

برای تعیین ظرفیت جذب و رها شدن فسفر و پتاس ، و بررسی کارائی معادلات جذب در پی ش بینی ظرفیت جذب و رها شدن این عناصر ، یک بررسی آزمایشگاهی بر روی چهار سری خاک : خمینی شهر ، گلشهر، شهرضا و منوچهر آباد انجام گردید . نتایج نشان داد که جذب ماکزیمم فسفر در سطوح با انرژی پائین در مدل ساده لانگ موئیر بین 833 تا 1250 میکروگرم در گرم خاک و انرژی جذب بین 0/296 و 0/04 میلیمتر بر میکروگرم متغیر (سری های گلشهر و منوچهرآباد بیشترین )بود . بین جذب ماکزیمم فسفر و درصد کربنات کلسیم همبستگی مثبت بالا ( r = +%63 ) و با در صد رس همبستگی منفی بالا ئی (r = -%88 ) وجود داشت ولی براساس مدل دو سطحی لانگ موئیر، جذب ماکزیمم فسفر در سطوح با انرژی بالا در خاک های مورد مطالعه خیلی ناچیز و در سطوح با انرژی پائین بین 104/52 324/9 میکروگرم در گرم خاک متغیر ( سری گلشهر بیشترین ) بود . مقایسه هم دماهای جذب پتاس با مدل ساده لانگ موئیر نشان داد که ظرفیت جذب ماکزیمم برای خاکهای مورد مطالعه بین 52/9 و 588/2 میکروگرم بر گرم و انرژی جذب نیز بین 0/067 0/208 میلی لیتر بر میکروگرم بود . بین ظرفیت جذب پتاس و میزان رس خاک همبستگی مثبت بالا R=98% و با میزان کربنات کلسیم همبستگی منفی بالائی وجود داشت . میزان رها شدن پتاس در اولین مرحله شستشو بین 12/6 به 18/1 درصد متغیر بود.

کلیدواژه ها:

جذب سطحی ، رها شدن ، فسفر ، پتاس ، سری خاک ، انرژی جذب