رابطه بین عملکرد پژوهشی و آموزشی اعضای هیات علمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان کشاورزی دانشگاه زنجان

آموزش و پژوهش دو کارکرد مهم اعضای هیات علمی در دانشگاه به شمار می آیند و چگونگی ارتباط این کارکردها با هم دیگر و با پیشرفت تحصیلی دانشجویان مورد توجه محققان حوزه آموزش عالی می باشد. لذا این تحقیق توصیفی با هدف بررسی و سنجش ارتباط بین عملکرد آموزشی (کمیت و کیفیت تدریس) اعضای هیات علمی با عملکرد پژوهشی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان در سال های تحصیلی ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۱ صورت گرفت. جامعه آماری تحقیق همه ی ۶۰ نفر اعضای هیات علمی تمام وقت دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان بود که به صورت سرشماری بررسی شدند. برای این کار از آمار و اطلاعات موجود در حوزه معاونت آموزشی و پژوهشی دانشگاه استفاده شد. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که بین سه متغیر عملکرد پژوهشی و کیفیت تدریس اعضای هیات علمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان ارتباط معنی داری وجود نداشته ولی عملکرد پژوهشی با شمار درس های ارایه شده در کارشناسی ارشد و دکتری (کمیت تدریس) ارتباط مثبت و معنی داری دارد. آزمون من وایت نی نشان داد که کیفیت تدریس و عملکرد پژوهشی اعضای هیات علمی دانش آموخته داخل با خارج کشور تفاوت معنی داری ندارد. کیفیت تدریس اعضای هیات علمی با وضعیت استخدامی مختلف تفاوت معنی داری با همدیگر داشت ولی این تفاوت در عملکرد پژوهشی آن ها دیده نشد. کیفیت تدریس اعضای هیات علمی با مرتبه های علمی مختلف نیز با همدیگر تفاوت معنی داری نداشتند. تحلیل رگرسیونی نیز بیانگر این بود که شمار مقاله ها در مجله های داخل کشور و شمار دانشجویان در کلاس دو عامل موثر بر کیفیت تدریس هستند.

کلیدواژه ها:

عملکرد پژوهشی ، کمیت تدریس ، کیفیت تدریس ، اعضای هیات علمی کشاورزی ، پیشرفت تحصیلی دانشجو