روش شناسی قرآن در نام بردن از اشخاص با تاکید بر چرایی یاد نشدن نام امام علی(ع) در قرآن
محل انتشار: فصلنامه مشکوه، دوره: 35، شماره: 4
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 206
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MISHKAT-35-4_001
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1400
چکیده مقاله:
این نوشتار کوشیده است تا به بازشناسی رهیافت قرآن در چگونگی نام بردن از اشخاص بپردازد، مسئله ای که از رهاورد آن، عده ای به نتایج نامطلوب و نادرستی از تحریف پذیری قرآن رسیده اند و برخی نیز تقاضای نابجایی از همسانی حقانیت امام علی(ع) با وجود نام ایشان در قرآن نموده اند. بررسی های به عمل آمده نشان می دهد که روش قرآن در این مقوله بر مبنای اصالت صفاتی، با هدف تثبیت حضور کانونی پیامبر در قلمرو تفسیر و ایجاد پشتوانه خلافت و وصایت امام علی (ع) مهندسی شده است. نمونه های بررسی شده از اسامی فروگذاشته شده از سوی کلام الهی در زمینه نزدیکان خاص انبیای پیشین قرابتی به هم پیوسته با صفاتی دارد که در شخصیت امام علی موج می زند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید محمدتقی موسوی کراماتی
دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :