بررسی و تحلیل مدل میدان مغناطیسی زمین به روش های MDM و WMM در یک نمونه طراحی مدار LEO

امروزه طراحی ماموریت های فضایی به مدل های میدان مغناطیسی زمین در مدارات LEO بسیار وابسته می باشد. معمولا مدل های MDM و WMMدر شبیه سازی های میدان مغناطیسی زمین استفاده می شود. در اکثر ماهواره ها مخصوصا ماهواره های کوچک که در مدارات پایین ماموریت انجام میدهند، کنترل ماهواره به دلیل کاهش هزینه و کاهش بودجه هایفنی از قبیل توان، حجم و وزن توسط عملگرهای مغناطیسی انجام می شود، و همینطور برای تعیین وضعیت ماهواره ازحسگرهای مغناطیس سنج به دلیل قابلیت بالای آنها در مدارات پایین استفاده می شود. در این مقاله به مدلسازی میدانمغناطیسی در مدار بیضوی به ارتفاع اوج ۱۰۰۰ کیلومتر و ارتفاع حضیض ۸۰۰ کیلومتری و زاویه ی میل مدار ۷۵ درجهپرداخته می شود. همچنین برای شبیه سازی مدل WMM از بلوک مربوطه در نرم افزار متلب استفاده میشود و با توجه بی اینکه هر ۵ سال یکبار این بلوک به روزرسانی میشود، در اینجا از مدل سال ۲۰۱۵ استفاده می شود. برای مدل MDM شبیهسازی آن با در نظر گرفتن پارامترهای مداری در نرمافزار متلب انجام شده است. مدل MDM در مقایسه با مدل WMM ساده تر می باشد و نکتهی مهم در ارتباط با استفاده از مدل WMM این است که این مدل در ارتفاعات زیر ۱۰۰۰ کیلومتر معتبر است.

کلیدواژه ها:

مدار LEO ، ماموریت ، مدل MDM ، WMM ، میدان مغناطیسی ، زمین