مطالعه میزان پژمردگی ارقام گوجه فرنگی آلوده به قارچ عامل پژمردگی Fusarium oxysporum fsp Lycopersici و نماتد ریشه گرهی Meloidogyneincognita

در این آزمایش گیاهچه های شش برگی گوجه فرنگی رقم بانی بست، فلات، موبایل (حساس به فوزاریوز) و والتر (مقاوم به فوزاریوز) در بستری از 1000 گرم خاک لومی شنی سترون کشت شدند. آزمایش بر اساس طرح کاملاً تصادفی در32 تیمار و چهار تکرار به صورت ذیل طراحی گردید: شاهد، نماتد به تنهایی، قارچ به تنهایی، قارچ+ نماتد (همزمان) وقارچ + نماتد (دو هفته زودتر). میزان مایه تلقیح نماتد ریشه گرهی Meloidogyne incognita،(بادوجمعیت 1000و2000)لارو سن دوم و در مورد قارچ Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici -و10×1(تکرار) تعیین گردید. پس از گذشت 10 هفته از مایه زنی، پارامترهایی رویشی گیاه مانند میزان وزن تر ریشه، وزن تربخش هوایی و ارتفاع بوته اندازه گیری شد. بیشترین و کمترین ارتفاع بوته به ترتیب در ارقام والتر و موبایل، بیشترین وکمترین وزن تر ریشه به ترتیب در ارقام والتر و بانی بست و بیشترین و کمترین وزن بخش هوایی به ترتیب در ارقام والتر و فلات مشاهده شد. در مقایسه تیمارها، بیشترین و کمترین وزن تر ریشه به ترتیب در تیمارهایقارچ+نماتد 2000 (دو هفته زودتر) و قارچ+نماتد 1000 (همزمان) بدست آمد. بین داده های مربوط به ارتفاع بوته و وزن تر بخش هوایی در تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری مشاهده نشد .(p ≤ 0/ ( 05

کلیدواژه ها:

نماتد ریشه گرهی ، پژمردگی فوزاریومی ، فاکتور رویشی ، ارقام گوجه فرنگی