تاثیر گلایسین بتائین بر افزایش تحمل به شوری در گیاه سالیکورنیا (Salicornia persica)
محل انتشار: مجله فرآیند و کارکرد گیاهی، دوره: 8، شماره: 32
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 218
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISPP-8-32_011
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1400
چکیده مقاله:
افزایش روز افزون جمعیت جهان و نیاز بیشتر به تامین خوراک برای انسان و دام، استفاده از خاکهای شور در زراعت را به امری بدیهی بدل میکند. گیاه سالیکورنیا با نام علمی Salicornia sp. از خانواده اسفناجیان (Chenopodiaceae) گزینه مناسبی جهت معرفی به منظور زراعت در خاکهای شور و نیمه شور است.
این مطالعه با هدف بررسی واکنش گیاه سالیکورنیا به محلول پاشی گلایسین بتائین در کشت گلخانهای و پیشتیمار این ماده در مرحلهی جوانهزنی تحت سطوح مختلف شوری، در دو مرحله به اجرا درآمد. در مرحله اول تیمارهای شوری در پنج سطح (صفر، ۱۵۰، ۳۰۰، ۴۵۰ و ۶۰۰ میلی مولار) سدیم کلراید، بعنوان فاکتور اول و گلایسین بتائین در پنج سطح (۰، ۳۰، ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ میلی مولار) بعنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. مرحله دوم شامل تیمار شوری با سدیم کلراید در سه سطح (۱۵۰، ۳۰۰ و۴۵۰ میلی مولار) به عنوان فاکتور اول و گلایسین بتائین در سه سطح (۰ ، ۶۰ و ۱۲۰ میلی مولار) بعنوان فاکتور دوم بود.
سطوح بالاتر از۳۰۰ میلی مولار شوری در هر دو مرحله باعث کندی و توقف صفات مرتبط با جوانه زنی و رشدی گیاه سالیکورنیا و افزایش فعالیت آنزیمی در سطح ۳۰۰ میلی مولار سدیم کلراید شد، از طرفی پیش تیمار بذر و محلول پاشی با گلایسین بتائین (سطح ۱۲۰ میلی مولار) بخوبی باعث کاهش اثرات منفی شوری بر شاخصهای مرتبط با جوانه زنی و سایر صفات مورد بررسی در این آزمایش شد.
پیش تیمار بذور با محلول گلایسین بتائین با غلظت های ۹۰ و ۱۲۰ میلی مولار را بدلیل تاثیر بهتر بر مجموع صفات مورد بررسی میتوان بعنوان مناسب ترین سطوح پیشتیمار معرفی نمود و در مرحله گلدانی محلولپاشی با غلظت ۱۲۰ میلی مولار این ترکیب نیز بیشترین اثربخشی را از خود نشان داده است. همچنین با توجه به شرایط و نتایج بدست آمده در این آزمایش مناسب ترین سطح شوری برای رشد و نمو سالیکورنیا شوری ۳۰۰ میلی مولار NaCl تعیین شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محسن آب شناس
agronomy department of SANRU
محمدعلی اسماعیلی
agronomy department of SANRU
ایوب حیدرزاده
agronomy department of SANRU
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :