بررسی رابطه خودکارآمدی حافظه و امیدواری با کیفیت زندگی در سالمندان استان کهگیلویه و بویراحمد در سال۱۳۹۵

مقدمه: کیفیت زندگی در سالمندان می تواند به راحتی توسط عوامل مختلفی مورد تهدید قرار گیرد؛ از این رو اطلاع از کیفیت زندگی سالمندان و عوامل موثر بر آن منجر به اتخاذ تدابیری جهت افزایش کیفیت زندگی آنها می شود؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی خودکارآمدی حافظه و امیدواری با کیفیت زندگی در سالمندان استان کهگیلویه و بویراحمد است.  روش: پژوهش حاضر بنیادی و از نوع مقطعی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه سالمندان ۶۰ تا ۷۰ سال شهرستان بویراحمد بود که از بین آنها تعداد ۱۲۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی سالمندان لیپاد، پرسشنامه خودکارآمدی حافظه و مقیاس امید اسنایدر جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS ۱۹ و در بخش آمار توصیفی، از شاخص های میانگین، انحراف استاندارد و ضریب همبستگی پیرسون و در بخش آمار استنباطی از رگرسیون چند گانه همزمان استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل همبستگی و رگرسیون همزمان به ترتیب نشان داد که بین متغیرهای خودکارآمدی حافظه، کیفیت زندگی (۰/۰۱>P، ۰/۲۹= r) و امید (۰/۰۱>P، ۰/۳۴= r) در سالمندان ارتباط معنادار و مثبتی وجود دارد و همچنین متغیرهای خودکارآمدی حافظه و امید می توانند ۱۳% واریانس کیفیت زندگی در سالمندان را تبیین و پیش بینی کنند. نتیجه گیری: تجربه امیدواری و خودکارآمدی حافظه یک منبع بالقوه برای حفظ کیفیت زندگی در سالمندان بشمار می رود. بنابراین شناخت خودکارآمدی حافظه و امیدواری و تقویت این عوامل، می تواند راهکاری موثر برای بالا بردن کیفیت زندگی سالمندان قلمداد گردد.

کلیدواژه ها:

Memory Self-efficacy ، Hope ، Quality of Life ، Older Adults. ، خودکارآمدی حافظه ، امیدواری ، کیفیت زندگی ، سالمندی.