بررسی اثر بخشی امید درمانی بر شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند مقیم در خانه سالمندان مجد شهرستان اردکان

مقدمه: سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. به همین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی امید درمانی بر شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند مقیم در خانه سالمندان انجام شد.   روش:  طرح پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع  پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود به منظور اجرای پژوهش ۲۴ نفر از زنان سالمند مقیم در سرای سالمندان به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور اجرای پیش آزمون از پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد و کیفیت زندگی لیپاد استفاده شد. پس از جمع آوری داده های پیش آزمون جلسات مداخله در ۸ جلسه ی۹۰  دقیقه ای اجرا و پس از آن پس آزمون اجرا شد. برای تحلیل داده های پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون لوین، کالموگروف – اسمیرنف، تحلیل کوواریانس) استفاده شد.  یافته ها: تحلیل داده های پژوهش نشان داد که فرضیه های پژوهش مبنی بر اثر بخش بودن امید درمانی بر افزایش شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند مورد تایید است.« p=۰.۰۰۴, f=۱۰.۱۷» نشان دهنده ی تفاوت معنادار در پیش و پس آزمون مربوط به متغیر شادکامی و «p=۰.۰۰۵ , f= ۱۸.۲۱» نشان دهنده ی تفاوت نمرات پیش و پس آزمون در متغیر کیفیت زندگی است. نتیجه گیری: تحلیل داده ها نشان داد که مداخله امید درمانی شادکامی و کیفیت زندگی را در گروه آزمایش افزایش داده است. پس می توان گفت؛ امید درمانی در افزایش شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند موثر است.   

کلیدواژه ها:

Elderly ، Happiness ، Quality of Life. ، سالمند ، شادکامی ، کیفیت زندگی.