اثربخشی شناخت درمانی گروهی بر احساس تنهایی و نگرش نسبت به زندگی دانش آموزان اول دبیرستان شهرستان شوش در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳

این پژوهش به منظور بررسی اثر بخشی شناخت درمانی گروهی بر احساس تنهایی و نگرش نسبت به زندگی دانش آموزان پسر پایه ی اول متوسطه شهرستان شوش، انجام پذیرفت. این تحقیق از نوع طرح های نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق را کلیه ی دانش آموزان پسر اول متوسطه شهرستان شوش، تشکیل دادند. به منظور انتخاب آزمودنی ها ابتدا با روش نمونه گیری خوشه ای، یک مدرسه بصورت تصادفی انتخاب شد. سپس از بین دانش آموزان این مدرسه ،۴۰ نفر بطور تصادفی انتخاب گردیده و در دو گروه آزمایش (۲۰) نفر و گروه کنترل (۲۰) نفر جایگزین شدند. گروه آزمایش، ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت درمان شناختی گروهی بر مبنای الگوی مایکل فری قرار گرفتند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه نسخه تجدیدنظر شده ی احساس تنهایی (USLA؛ راسل، پپلاو و کاترونا؛ ۱۹۸۰) و پرسشنامه ی نگرش نسبت به زندگی (LRI؛ باتیستا؛ ۱۹۹۸) بود که بصورت گروهی اجرا شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج بدست آمده از پژوهش نشان داد که بین عملکرد افراد دو گروه در پس آزمون متغیر احساس تنهایی تفاوت معنی دار وجود دارد. یعنی شناخت درمانی گروهی در کاهش میزان احساس تنهایی دانش آموزان تاثیر داشت .بین عملکرد افراد دو گروه در پس آزمون متغیر نگرش نسبت به زندگی تفاوت معنی داری وجود دارد. یعنی شناخت درمانی گروهی در افزایش میزان نگرش نسبت به زندگی دانش آموزان تاثیر داشت. در مجموع شناخت درمانی گروهی برمبنای الگوی مایکل فری موجب بهبود نسبی شاخص های احساس تنهایی و نگرش نسبت به زندگی در گروه های شرکت کننده شده بود.) سطح معناداری آزمون برای هر ۲ متغیر در سطح کمتر از ۰۰۱/۰>P معنادار است.(

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی گروهی ، احساس تنهایی ، نگرش نسبت به زندگی ، دانش آموزان اول دبیرستان ، شهرستان شوش دانیال