اثربخشی آموزش مهارت های ارتباط صمیمانه بر شفافیت ارتباط زناشویی و میل به طلاق در زوج های متقاضی طلاق

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های ارتباط صمیمانه بر شفافیت ارتباط زناشویی و میل به طلاق در زوج های متقاضی طلاق انجام شد. مطالعه حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش زوج های متقاضی طلاق استان البرز بودند که به مرکز مشاوره حامی خانواده در سال ۱۳۹۸ ارجاع داده شدند. نمونه پژوهش ۲۰ زوج بودند که پس از بررسی ملاک های ورود به مطالعه با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای مهارت های ارتباط صمیمانه را آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. داده ها با مقیاس های شفافیت ارتباط زناشویی (سعیدی فرد و همکاران، ۱۳۹۵) و میل به طلاق (رازبالت و همکاران، ۱۹۸۶) جمع آوری و در نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ با روش اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های ارتباط صمیمانه باعث افزایش شفافیت ارتباط زناشویی و کاهش میل به طلاق در زوج های متقاضی طلاق و نتایج آموزش در مرحله پیگیری دو ماهه نیز حفظ شد (۰۵/۰P<). بر اساس نتایج استفاده از روش آموزش مهارت های ارتباط صمیمانه برای بهبود زندگی زوج های متقاضی طلاق به ویژه افزایش شفافیت ارتباط زناشویی و کاهش میل به طلاق توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباط صمیمانه ، شفافیت ارتباط زناشویی ، میل به طلاق ، زوج های متقاضی طلاق