تحلیل آسیب شناختی عدم استفاده از پل عابر پیاده و تاثیر آن بروقوع تصادفات رانندگی در معابر شهری

اهداف از مهمترین عوامل موثر در پیشگیری و کاهش میزان تصادفات درون شهری، بررسی بهبود کارایی پل های عابر پیاده و سطح ایمنی عابر پیاده در استفاده از آنهاست. لذا در پژوهش حاضر؛ با هدف بررسی آسیب شناسی این موضوع، تعداد سی پل عابر پیاده در دو شهر اصفهان و یزد انتخاب شده است. رفتار عابران پیرامون این مکانها موردبررسی قرارگرفته است.مواد و روش هاشیوه ی جمع آوری اطلاعات با استفاده از روش مصاحبه بر مبنای متغیرهای دموگرافیک فردی بوده است و سپس، با استفاده از نرم افزار ۶۳۶۶ Y۲۳ با در نظر گرفتن گویه های پرسشنامه و رتبه بندی هریک از عوامل برحسب میزان اهمیت (رتبه ی ۱ تا (۵ محاسبه شده است. مقدار پایایی کل گویه های پرسشنامه برابر ۰/۷۷۰ بود که نشاندهنده ی پایایی بالای گویه ها است. در این پژوهش یک مدل لوجیت دوگانه برای تشخیص میزان ثیرتا عوامل موثر بر مطلوبیت انتخاب پل عابر پیاده پیشنهاد شده است.یافته هانمونه ی مورد بررسی در این پژوهش ۳۹۲ نفر بوده است که بر اساس جمعیت شهری و فرمول کوکران به دست آمده است. بر اساس داده ها، مدل رگرسیون لجستیک دوگانه برای بررسی ارتباط عوامل موثر بر انتخاب و عدم انتخاب پل عابر پیاده انتخاب شده است. مدل لجستیک پیشنهادی با روش، درست نمایی بیشینه، کالیبره شده است. برای بررسی نیکویی برازش مدل از آزمون نسبت درست نمائی، استفاده شده است.نتیجه گیری نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داده است که مدل دارای برازش مناسبی است. حساسیت پیشگویی مدل پیشنهادی برابر %۹۰/۱ است. عوامل موثر بر انتخاب پل عابر پیاده شامل شش عامل دموگرافیک تشخیص داده شد. رفتار عبوری عابر پیاده به سن، مد غالب سفرهای روزانه، سابقه ی برخورد با خودرو، زمان غالب پیاده روی، داشتن مشکل خاص با عبور غیر همسطح و آشنایی با حوزه ی حمل ونقل و معضلات ایمنی بستگی دارد.

کلیدواژه ها:

آسیب شناختی ، جرم ، تصادفات رانندگی ، پل عابر پیاده ، پیشگیری