برش عرضی ترازمند دولت آباد-نیشابور در گستره بینالود

این پژوهش تلاش دارد با بازسازی برشهای عرضی ترازمند، جنبش شناسی و مقدار کوتاهشدگی رشته کوه یادشده را آشکار نماید. بدین منظور ساختار عمومی رشتهکوه بینالود و افقهای اصلی فراکنش در یک برش معین بین مشهد و نیشابور برداشت و بررسی شد. برداشت دادههای میدانی در مسیر برش تعیین شده، شناخت واحدهای زمینشناسی که در مسیر برش قطع می شوند و بهکارگیری نرم افزار موو (Move) پایه های اصلی این پژوهش به شمار می روند. بر پایه ی این اطلاعات چهار آزمون برای ترازمند کردن برش عرضی موردنظر در نرم افزار موو انجام گرفت. آزمون اول با روش کمان به همراه پلی گون برای افقها و ساختار قاشقی بدون داشتن گسله کف نتوانست برش دگرریخت شده را به نمایش درآورد. در آزمون دوم، ساختار دگرریخت شده رسم شد، ولی در مرحله ی گشایش چین خم گسله از ترازمند کردن برش بازماند. در آزمون سوم و چهارم می بایست برش را از حالت دگرریخت نشده به حالت دگرریخت شده رساند. اعمال دگرریختی در آزمون سوم از جانب پس بوم آغاز شد و در مرحله ی برگشت مقدار کوتاه شدگی ۶۵% آشکار شد. در آزمون چهارم با اعمال دگرریختی از جانب پیش بوم مقدار کوتاه شدگی گستره ی بینالود با احتساب بالاآمدگی هم زمان با کوتاه شدگی، ۲۶% به دست آمد. در مدل ساختاری نهایی، کمربند چین و راندگی نازک پوست، چین خم گسله همراه با دوپشته های بیرون از توالی و درون توالی را تعریف میکرد. افق های فراکنشی که در گستره تعیین شد عبارت هستند از: ۱) افق های شیلی واحد سنگی سیلورین-دونین ۲) دولومیت و آهک متوسط لایه سازند بهرام ۳-طبقات تبخیری در رسوبات ائوسن.

کلیدواژه ها:

برش عرضی ترازمند ، بینالود ، گسلهای راندگی ، کوتاهشدگی